French
DeutschBałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Bałtycki Teatr Dramatyczny, wejście główne | |
| Pełna nazwa | Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie |
|---|---|
| Typ teatru | |
| Założyciel | |
| Kierownictwo artystyczne | Andrzej Mielcarek[1] |
| Data powstania | 1 listopada 1953 |
| Państwo | |
| Lokalizacja | Plac Teatralny 1; 75-729 Koszalin |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie Koszalina  | |
 54°11′10″N 16°11′05″E/54,186221 16,184846 | |
| Strona internetowa | |
Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie[2] – samorządowa instytucja kultury, prowadząca i rozwijająca sztukę widowiskową w Koszalinie.
Podstawowym zadaniem teatru jest przygotowywanie i wystawianie utworów dramatycznych z narodowego i światowego repertuaru. Celem teatru jest tworzenie, upowszechnianie i ochrona dóbr kultury, a zwłaszcza sztuki teatralnej i dyscyplin artystycznych tworzących teatr. Organizatorem Bałtyckiego Teatru Dramatycznego jest miasto Koszalin.
W teatrze występuje ok. 30 aktorów. Siedzibą teatru jest budynek przy Placu Teatralnym 1[3].
Bałtycki Teatr Dramatyczny w Koszalinie dysponuje trzema scenami :
- Duża Scena wraz z balkonem posiada 354 miejsca. Istnieje możliwość dostawienia 26 miejsc;
- Scena na zapleczu posiada 120 nienumerowanych miejsc;
- Mała Scena dysponuje między 60 miejscami, a 75 nienumerowanymi miejscami w zależności od scenografii spektaklu[4].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Teatr powstał 1 listopada 1953 r. na podstawie zarządzenia Ministra Kultury i Sztuki. Była to pierwsza w Polsce scena oparta na budżecie Wojewódzkiej Rady Narodowej. Innowacja polegała na tym, że wszystkie inne teatry zawodowe były wtedy państwowe i podlegały bezpośrednio Centralnemu Zarządowi Teatrów[5].
Pierwszy sezon artystyczny rozpoczął się Ślubami panieńskimi Aleksandra Fredry[5]. Premiera odbyła się 16 stycznia 1954 roku w budynku Wojewódzkiego Domu Kultury, od którego teatr wynajął scenę na okoliczność premiery.
W okresie dyrekcji Tadeusza Aleksandrowicza teatr otrzymał także długo oczekiwaną siedzibę. Był to gmach dawnego kościoła ewangelickiego, wybudowanego w 1906 r., który został wyremontowany i specjalnie przygotowany na potrzeby teatru. 12 kwietnia 1958 roku odbyła się tam uroczysta premiera Fantazego Juliusza Słowackiego. Wybór tego dramatu nie był przypadkowy. Odtąd koszaliński teatr nosi imię polskiego wieszcza.
W latach 2007–2023 dyrektorem teatru był Zdzisław Derebecki.[6]
W 2023 roku na trzyletnią kadencję dyrektora teatru został powołany Andrzej Mielcarek, który obejmie stanowisko 1 września.[1]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Blumenfeld
- Wojciech Rogowski - aktor teatru
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Krzysztof Klinkosz: Andrzej Mielcarek został nowym dyrektorem Bałtyckiego Teatru Dramatycznego w Koszalinie. Polskie Radio Koszalin. [dostęp 2023-06-15]. (pol.).
- ↑ Uchwała Nr XX/278/2012 Rady Miejskiej w Koszalinie z dnia 26 kwietnia 2012 r. ws. nadania Statutu (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2012 r. poz. 1171)
- ↑ Kontakt [online], Bałtycki Teatr Dramatyczny im. J. Słowackiego w Koszalinie [dostęp 2022-05-08] (pol.).
- ↑ Plan widowni [online], Bałtycki Teatr Dramatyczny im. J. Słowackiego w Koszalinie [dostęp 2022-05-08] (pol.).
- ↑ a b Roman Wojcieszak. 50 lat Bałtyckiego Teatru Dramatycznego im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie (1953-2004). „Rocznik Koszaliński”, s. 109-110, 2004. Koszalińska Biblioteka Publiczna im. Joachima Lelewela. ISSN 0137-5652.
- ↑ Joanna Boroń: Koszaliński Bałtycki Teatr Dramatyczny będzie miał nowego dyrektora. Głos Koszaliński. [dostęp 2023-06-15]. (pol.).