Bankiet (album) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bankiet
Wykonawca albumu koncertowego
Jacek Kaczmarski
Wydany

1992

Nagrywany

kwiecień 1992

Gatunek

poezja śpiewana

Długość

66:35

Wydawnictwo

Pomaton EMI

Album po albumie
Mury w Muzeum Raju
(1991)
Bankiet
(1992)
Wojna postu z karnawałem
(1993)

Bankietalbum koncertowy Jacka Kaczmarskiego wydany w 1992 roku przez Pomaton EMI. Na ten album składają się piosenki śpiewane w okolicznościach „nieoficjalnych”, towarzyskich. Jacek Kaczmarski sięgnął nie tylko do własnego repertuaru, ale także do piosenek Włodzimierza Wysockiego i Stanisława Staszewskiego, którego był pierwszym popularyzatorem[1].

Zarejestrowany został w kwietniu 1992 roku podczas recitalu w klubie „Riviera-Remont” w Warszawie[1].

„Bankiet” zazwyczaj odbywa się po koncercie. Bankietowicze domagają się od artysty „czegoś na bis”, w atmosferze rozluźnionej spod znaku Erosa i Bachusa. „Obławy” i „Epitafia” nie bardzo pasują do brzęku kielichów i zalotnych spojrzeń do coraz swobodniejszego języka, wymienianych poglądów na wszystko i wszystkich. Stąd osobny repertuar na takie okazje, częściowo zapożyczony, częściowo własny, przy którym zapomina się o wielkich sprawach na tyle istotnych, że płaci się nazajutrz bólem głowy i wyrzutami sumienia.

Jacek Kaczmarski

Twórcy

[edytuj | edytuj kod]
  • Jacek Kaczmarski – śpiew, gitara

Słowa:

Muzyka:

  • Jacek Kaczmarski – 1, 2, 3, 5, 6, 7, 9, 11, 16, 17
  • Włodzimierz Wysocki – 4
  • Stanisław Staszewski – 12-15
  • Bob Dylan – 8
  • Jacques Brel – 10

Lista utworów[1]

[edytuj | edytuj kod]
  1. „Hymn wieczoru kawalerskiego, czyli żale polonistycznych degeneratów” (06:26)
  2. „Spotkanie w porcie” (03:10)
  3. „Ballada o ubocznych skutkach alkoholizmu” (03:32)
  4. „Wydarzenie w knajpie” (02:09)
  5. „Rondo, czyli piosenka o kacu-gigancie” (02:24)[a]
  6. „Limeryki o narodach” (09:03)
  7. „Bankiet” (03:45)
  8. „Bob Dylan” (04:40)[b]
  9. „Wędrówka z cieniem” (03:22)[c]
  10. „Pijak” (04:52)
  11. „Pijany poeta” (01:33)
  12. „Baranek” (05:10)
  13. „Inżynierowie z Petrobudowy” (03:01)
  14. „Bal kreślarzy” (02:51)
  15. „Celina” (03:16)
  16. „Świadectwo” (02:26)
  17. „Ballada żebracza” (04:58)[d]
  • 1992 – Pomaton EMI (kaseta, nr kat. POM 051)
  • 2002 – Płyta wydana w albumie dwupłytowym (wraz z Głupim Jasiem) przez Pomaton EMI (CD, nr kat. 5414832). O 3 utwory więcej niż na kasecie (Limeryki o narodach, Świadectwo, Ballada żebracza).
  • 2004 – Album włączony do Syna marnotrawnego – zestawu 22 płyt wydanego przez Pomaton EMI.
  • 2007 – Album włączony do Arki Noego – zestawu 37 płyt wydanego przez Pomaton EMI.
  • 2010 – Płyta wydana w ramach czteropłytowego zestawu Kolekcja 20-lecia Pomatonu przez Warner Music Poland (nr kat. 65899700)
  1. Utwór znany też pod tytułem „Rondo”.
  2. Utwór znany też pod tytułem „Epitafium dla Dylana”.
  3. Utwór znany też pod tytułem „Cień”.
  4. Utwór znany też pod tytułem „Piosenka żebracza”.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Artur, Bankiet www.kaczmarski.art.pl [online], www.kaczmarski.art.pl [dostęp 2021-05-30] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Anna Grazi, Artur Nogaj: Bankiet. [dostęp 2021-05-30].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]