Bartoloni – Wikipedia, wolna encyklopedia
Bartoloni (Bartolani) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Nałęcz z nobilitacji.
Opis herbu
[edytuj | edytuj kod]W polu czerwonym chusta srebrna, ułożona w koło, związana u dołu, z opuszczonymi końcami, z dwoma krzyżami kawalerskimi złotymi w słup; jednym w środku, drugim pod nawiązaniem.
Klejnot: Krzyż jak w godle między lilią srebrną z prawej i różą czerwoną z lewej.
Labry: Czerwone, podbite srebrem.
Najwcześniejsze wzmianki
[edytuj | edytuj kod]Nadany[1] 10 kwietnia 1589 roku lekarzowi z Sandomierza Stanisławowi Bartolani[2].
Herb jest wynikiem adopcji do Nałęcza[3].
Herbowni
[edytuj | edytuj kod]Bartoloni - Bartolani.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Warszawa: Główny skład Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897. T.2 str.15 podaje indygenat
- ↑ Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001. ISBN 83-7181-217-5. str. 15
- ↑ tamże
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Herb Bartoloni z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Herb Bartoloni w serwisie Genealogia dynastyczna. genealogia.grocholski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-15)].