Belgram – Wikipedia, wolna encyklopedia

Belgram – polski herb szlachecki z nobilitacji.

W polu czerwonym, na pagórku zielonym, lew wspięty, koronowany, trzymający w prawej łapie dwie strzały w krzyż skośny. W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie, z których środkowe przebite strzałą w prawo.

Nadany w 1768 roku Danielowi Belgramowi^[1].

Belgram.

• Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1. Brak numerów stron w książce

• Herb Belgram z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla