Benkin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Benkin – polski herb szlachecki.

W polu czerwonym dwa srebrne topory skrzyżowane w skos, a pomiędzy nimi na górze i na dole po czarnej głowie dzika. W klejnocie nad hełmem w koronie takaż głowa dzika pomiędzy dwoma rogami bawolimi.

Autograf z 1797 roku^[1]. Herb pochodzi najprawdopodobniej z Inflant.

• S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna
• Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1. Brak numerów stron w książce

• Herb Benkin z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla