French
DeutschBet Eszel – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Widok na Bet Eszel, 1944 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Populacja (1947) • liczba ludności |
|
| Data zniszczenia | maj 1948 |
| Powód zniszczenia | Atak sił egipskich |
Położenie na mapie Izraela  | |
 31°14′06″N 34°48′47″E/31,235000 34,813056 | |
Bet Eszel (hebr. בית אשל; pol. Dom Tamaryszków; pisownia w ang. Beit Eshel) – nieistniejący już kibuc, który był położony na południowy wschód od miasta Beer Szewa, w północnej części pustyni Negew. Został on zniszczony podczas I wojny izraelsko-arabskiej w maju 1948 przez egipskich żołnierzy. Miejsce to zostało zachowane jako symboliczne muzeum i miejsce pamięci[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Na początku XX wieku Żydzi podjęli duży wysiłek przeprowadzając na dużą skalę rozbudowę osiedli rolniczych w Mandacie Palestyny. W 1941 i 1942 rozpoczęto penetrację północnej i zachodniej części pustyni Negew, w celu określenia możliwości rozwoju przyszłych osad na tym terenie. Po pozytywnie zakończonych pierwszych próbach, w 1943 założono trzy osady, które miały być pozycją wyjściową do dalszego osadnictwa. Powstały wówczas kibuce Bet Eszel, Gewulot i Rewiwim. Następnie w październiku 1946 zrealizowano plan budowy 11 osad obronnych na Negewie (hebr. 11 הנקודות, 11 HaNekudot).
W Bet Eszel zamieszkali żydowscy imigranci z Austrii, Czechosłowacji i Niemiec. Była to typowa osada obronna, z wieżą obserwacyjną i obronną palisadą. W 1947 w kibucu żyło już ponad 100 mieszkańców[2].
Podczas I wojny izraelsko-egipskiej w maju 1948 kibuc został zaatakowany przez egipskie wojska, które zajęły Beer Szewę. W trakcie walki zginęło 8 mężczyzn i kobiet, a wiele z budynków zostało uszkodzonych lub zniszczonych. Po zdobyciu kibucu Egipcjanie zniszczyli pozostałe zabudowania. Miejsce to zostało wyzwolone przez Siły Obronne Izraela w październiku 1948.
Osadnicy postanowili jednak nie odbudowywać zniszczonego kibucu, i utworzyli nowy moszaw Ha-Jogew w Dolinie Jezreel. Utworzone Stowarzyszenie Bet Eszel utrzymuje porządek w miejscu zniszczonego kibucu, remontuje pozostałości budynków, porządkuje otoczenie i prowadzi zajęcia edukacyjne. Grupy wolontariuszy złożone z uczniów lub żołnierzy, sadzą drzewa i kształtują otoczenie tego pamiątkowego miejsca.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Nazwa kibucu Bet Eszel oznacza Dom Tamaryszków, i odnosi się do tamaryszków zasadzonych przez patriarchę Abrahama w Beer Szewie[2].
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]Wywiercone studnie głębinowe dawały niewystarczającą ilość wody do nawadniania upraw rolniczych, dlatego mieszkańcy utrzymywali się z drobnego rzemiosła oraz z hodowli drobiu i owiec.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Beit Eshel. [w:] Rada Zachowania Miejsc Dziedzictwa Narodowego - SPNI [on-line]. [dostęp 2011-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-07)]. (hebr.).
- ↑ a b Jewish National Fund: Jewish Villages in Israel. Jerusalem: Hamadpis Liphshitz Press, 1949, s. 17.