Bezytramid
|
Nazewnictwo | | Nomenklatura systematyczna (IUPAC) | 4-[4-(2-okso-3-propanoilobenzimidazol-1-ilo)piperydyn-1-ylo]-2,2-difenylobutanonitryl | |
Ogólne informacje |
Wzór sumaryczny | C31H32N4O2 |
Masa molowa | 492,61 g/mol |
Identyfikacja |
Numer CAS | 15301-48-1 |
PubChem | 61791 |
DrugBank | DB01459 |
SMILES | CCC(=O)N1C2=CC=CC=C2N(C1=O)C3CCN(CC3)CCC(C#N)(C4=CC=CC=C4)C5=CC=CC=C5 | |
InChI | InChI=1S/C31H32N4O2/c1-2-29(36)35-28-16-10-9-15-27(28)34(30(35)37)26-17-20-33(21-18-26)22-19-31(23-32,24-11-5-3-6-12-24)25-13-7-4-8-14-25/h3-16,26H,2,17-22H2,1H3 | InChIKey | FLKWNFFCSSJANB-UHFFFAOYSA-N | |
|
|
Klasyfikacja medyczna |
ATC | N02AC05 |
Legalność w Polsce | środek odurzający grupy I-N |
Bezytramid – organiczny związek chemiczny, syntetyczny opioid. Znajduje się w grupie I-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii[1]. Jest objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku (wykaz I)[2].