Biały Pies – Wikipedia, wolna encyklopedia
Biały Pies – grupa skał we wsi Siedlec, w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Janów. Znajduje się na grzbiecie orograficznie prawego zbocza Doliny Wiercicy między ruinami Zamku Ostrężnik a skrzyżowaniem drogi wojewódzkiej nr 793 z drogą do Suliszowic (bliżej skrzyżowania)[1]. Pod względem geograficznym jest to obszar Wyżyny Częstochowskiej[2].
Biały Pies znajduje się w lesie. Najłatwiej dość do niego od skrzyżowania z drogą do Suliszowic. Ma wysokość 14 m i pionowe lub przewieszone ściany zbudowane z litego wapienia[3]. Przez wspinaczy skalnych skała odkryta został dopiero w 2005 roku. Poprowadzili na niej 21 dróg wspinaczkowych o trudności od IV do VI.4+ w skali Kurtyki. Jest też możliwość poprowadzenia jeszcze jednej drogi. Na większości dróg zamontowano stałe punkty asekuracyjne: ringi (r) i stanowiska zjazdowe (st)[3]. Wśród wspinaczy skalnych skała jest średnio popularna[4].
- Dla Mileny VI.1, 3r + st
- Powrót dziadków; VI.3+, 4r + st (niebezpiecznie)
- Roboty leśne; VI i wariant VI.1, 4r (niebezpiecznie)
- Leśny skok; VI.1+, 3r
- Możliwość
- Baby to chuje; VI.1+, 4r + st
- Dla Weroniki; VI.1+, 5r + st
- Saba; VI.2, 5r + st
- Gejsza; VI.2+ i wariant VI.2, 5r + st (droga szczególnie polecana)
- Moja; VI.3, 6r + st (droga szczególnie polecana)
- Hugo; VI.1, 5r + st
- Hektor ; VI.5, 6r + st (droga szczególnie polecana)
- Ogi; VI.4+, 6r + st (droga szczególnie polecana)
- Rekin; VI.4+, 3r + st
- Ekspres; VI.4+, 5r + st
- Mafik; VI.3, 5r + st
- Mafiozo; VI.2, 4r + st
- Mucha; VI.1, 5r + st
- Ser ;V, 4r + st (droga szczególnie polecana)
- Droga zejściowa; IV (nie wystarczą same ekspresy)
- Mała dziewczynka; VI.2+. 3R + st
- Anoreksja Boys Atack; VI.2, 2r + st[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-08-13] .
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2 .
- ↑ a b Artur Pierzchniak , Biały Pies [online], wspinanie.pl [dostęp 2021-09-15] .
- ↑ a b Grzegorz Rettinger , Jura Północna. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: wspinanie.pl, 2017, ISBN 978-83-947825-0-4 .