Bitwa morska pod Ponzą (1552) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bitwa morska pod Ponzą

VII wojna włoska 1552–1556
Lokalizacja Ponzy
Czas	1552
Miejsce	Ponza, Morze Śródziemne
Terytorium	Włochy
Wynik	zwycięstwo floty tureckiej
Strony konfliktu
Hiszpania, Genua Imperium osmańskie, Francja
Dowódcy
Andrea Doria Turgut
Siły
nieznane nieznane
Straty
wysokie nieznane
brak współrzędnych

Ten artykuł dotyczy bitwy z roku 1552. Zobacz też: inne bitwy toczone w tym miejscu.

Bitwa morska pod Ponzą – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 1552 w trakcie wojny koalicji francusko-tureckiej z Hiszpanią (1552–1559).

W roku 1552 następca Franciszka I na tronie francuskim Henryk II rozpoczął w sojuszu z Osmanami działania wojenne we Włoszech. Flota turecka wypłynęła na spotkanie floty francuskiej i zdobyła Reggio w Kalabrii. W bitwie pod Ponzą Turcy rozbili flotę hiszpańską, po czym przystąpili do blokady Neapolu. Nie doczekawszy się jednak pomocy Francuzów, flota turecka odpłynęła do Stambułu. Wojska Henryka tymczasem działały na lądzie. Kilkuletnie walki Francuzów we Włoszech nie przyniosły im jednak żadnych zdobyczy. 3 kwietnia 1559 r. w Cateau-Cambresis doszło do zawarcia pokoju, który ostatecznie pozbawiał Francję posiadłości w Italii wywalczonych w okresie wojen włoskich (1494–1521) oraz zamykał okres walk o prymat na Zachodzie Europy (1521–1559).

• Piotr Tafiłowski: Wojny włoskie 1494–1559, Wyd. Inforteditions, Zabrze 2007.