Bitwa nad Bzurą (1914) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bitwa nad Bzurą (1914)
I wojna światowa, front wschodni
Ilustracja
Bitwa nad Bzurą 1914
Czas

19 listopada – 20 grudnia 1914

Miejsce

nad rzekami Bzura, Rawka, Pilica, Nida

Terytorium

Królestwo Polskie

Wynik

odparcie przez Rosjan ataku niemieckiego

Strony konfliktu
 Imperium Rosyjskie  Cesarstwo Niemieckie
 Austro-Węgry
Dowódcy
Władimir Smirnow (generał)
d-ca 2. Armii Rosyjskiej

Aleksandr Litwinow (generał)
d-ca 1. Armii Rosyjskiej

August von Mackensen
d-ca 9. Armii Niemieckiej
Victor Dankl
d-ca 1. Armii Austriackiej
Straty
200 tys. 100 tys.
Położenie na mapie Guberni Królestwa Polskiego (1904)
Mapa konturowa Guberni Królestwa Polskiego (1904), blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia52°13′59,8800″N 19°22′00,1200″E/52,233300 19,366700

Bitwa nad Bzurą 1914 – bitwa stoczona w okresie 19 listopada – 20 grudnia 1914 roku pomiędzy wojskami niemiecko-austriackimi i wojskami rosyjskimi podczas I wojny światowej 1914-1918.

Po braku sukcesu w bitwie pod Łodzią wojska niemieckie ponowiły próbę frontalnego ataku aby pokonać wojska rosyjskie w Polsce i zepchnąć je za Wisłę. Po otrzymaniu sześciu nowych dywizji z Francji, wojska 9 Armii niemieckiej gen. Augusta von Mackensena i Grupy Operacyjnej gen. Remusa von Woyrsch przeszły do natarcia na kierunku łódzkim. Główne uderzenie było prowadzone na 1 Armię rosyjską gen. Aleksandra Litwinowa i 2 Armię rosyjską gen. Władimira Smirnowa. Po ciężkich walkach w rejonie Bzury Niemcy zepchnęli wojska rosyjskie za Łódź nad rzekę Rawkę. Następnie do natarcia na Rosjan przeszła z południa austro-węgierska 1 Armia gen. Victora Dankla i od 5 grudnia na całej linii Frontu Zachodniego toczyły się zacięte walki zwane także „bitwą na czterech rzekach” (Bzura, rzeka Rawka, Pilica i Nida). W walkach toczonych na przemian w obronie i kontratakach, wojska rosyjskie odparły ataki Niemców na rzece Rawka i zepchnęły Austriaków za Nidę.

„Bitwa na czterech rzekach” była toczona z niezwykłą zaciętością i pochłonęła znaczne straty po obu stronach. Straty armii rosyjskiej wyniosły ok. 200 tys. żołnierzy. Szczególne straty Rosjanie ponieśli w stanie oficerskim, co miało znaczny wpływ na walki w 1915. Straty 9 Armii niemieckiej wyniosły ok. 100 tys. żołnierzy. Po nieudanym natarciu frontalnym na wojska rosyjskie w Polsce, dowództwo niemieckie przeszło do operacji skrzydłowych (operacja karpacka, mazurska operacja, bitwa przasnyska).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nikołaj Szefow. Bitwy Rosji. Biblioteka Wojskowo-historyczna. Moskwa, 2002.