Bitwa o szyny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bitwa o szyny – określenie działalności dywersyjno-sabotażowej ruchów oporu w czasie II wojny światowej, skierowanej przeciwko niemieckiemu transportowi kolejowemu^[1].

Historia

Ruch oporu w okupowanej Europie prowadził takie działania w Polsce, Francji, ZSRR i w Jugosławii, zwłaszcza na strategicznych magistralach łączących fronty z zapleczem logistycznym. Bitwa o szyny toczyła się na zapleczu frontu wschodniego na terenie Polski i Białorusi, a jej natężenie we Francji nastąpiło w 1944 roku, w okresie inwazji w Normandii^[2].

Zobacz też

akcja Wieniec

Przypisy

↑ Krzysztof Komorowski (2009). Boje polskie 1939-1945: przewodnik encyklopedyczny. Bellona. s. 40. ISBN 978-83-11-10357-3.
↑ Praca zbiorowa 1975 ↓, s. 76.

Bibliografia

Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.

[1] Krzysztof Komorowski (2009). Boje polskie 1939-1945: przewodnik encyklopedyczny. Bellona. s. 40. ISBN 978-83-11-10357-3.

[CITEREFPraca_zbiorowa197576-2] Praca zbiorowa 1975 ↓, s. 76.

[1]

[2]