Bitwa pod Newtown – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bitwa pod Newtown

Walki z Irokezami
Widok na pole bitwy
Czas	29 sierpnia 1779
Miejsce	Newtown, rejon rzeki Chemung ob. Elmira (Nowy Jork)
Terytorium	Stany Zjednoczone
Wynik	Zwycięstwo Amerykanów
Strony konfliktu
Stany Zjednoczone Irokezi, Wielka Brytania
Dowódcy
generał John Sullivan Joseph Brant
Siły
2 500 600
Straty
40 wysokie
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych miejsce bitwy
42°02′43″N 76°44′00″W/42,045278 -76,733333

Bitwa pod Newtown – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 1779 podczas walk z Irokezami.

W maju 1778 r. oddział lojalistów generała Johnstona przy wsparciu 900 Irokezów pod wodzą Josepha Branta dokonał masakry osadników w okolicy Newton (Elmira) i Cherry Valley. Latem 1779 r. przeciwko Irokezom wyruszyła ekspedycja karna licząca 2 500 żołnierzy pod dowództwem generała Johna Sullivana, która wkroczyła na tereny Wielkich Jezior zamieszkiwane przez pięć zjednoczonych irokeskich plemion. Dnia 29 sierpnia pod Newtown oddział 500 Irokezów i 100 lojalistów wydał Amerykanom bitwę. W wyniku starcia wojska Branta zostały rozgromione. Sullivan utracił zaledwie 40 ludzi. Po zwycięskiej bitwie Amerykanie zniszczyli 40 osiedli indiańskich, wycinając pozostałych w nich mieszkańców.

• Zygmunt Ryniewicz: Leksykon bitew świata, wyd. Alma-press, Warszawa 2004.