Bitwa pod górą Garganus – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bitwa pod górą Garganus

Powstanie Spartakusa 73–71 p.n.e.
Monte Gargano
Czas	72 p.n.e.
Miejsce	góra Garganus, (Monte Gargano) Apulia
Terytorium	Włochy
Wynik	zwycięstwo Rzymian
Strony konfliktu
Rzymianie powstańcy Spartakusa
Dowódcy
Lucjusz Gelliusz Kriksos
Siły
ok. 20 000 30 000
Straty
nieznane 20 000
brak współrzędnych

Bitwa pod górą Garganus – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 72 p.n.e. w trakcie Powstania Spartakusa.

Po sukcesach w walkach z Rzymianami w pierwszym roku powstania, wiosną roku 72 p.n.e. w armii powstańczej doszło do podziału wśród dowódców. Podczas gdy Spartakus zamierzał obrać kurs na tereny Galii Przedalpejskiej, Kriksos na czele 30 000 ludzi, w większości Germanów i Italików, odłączył się od sił głównych, zamierzając podjąć walkę mającą na celu wyzwolenie wszystkich niewolników w Rzymie. Tymczasem Rzym wystawił do walki z powstańcami dwie armie konsularne dowodzone przez Lucjusza Gelliusza oraz Gnejusza Korneliusza Lentulusa w sile około 45 000 doborowych żołnierzy. W pościg za Kriksosem udały się wojska konsula Gelliusza. Do bitwy z armią powstańczą Kriksosa doszło w pobliżu góry Garganus w Apulii. W krwawej bitwie zginął Kriksos oraz 20 000 jego ludzi. Nadciągający z pomocą Spartakus zdążył jeszcze pobić i rozproszyć wojska Gelliusza. Po bitwie Spartakus uroczyście pochował Kriksosa, zaś 300 wziętych do niewoli Rzymian musiało walczyć o życie w bratobójczych pojedynkach. Następnie armia powstańcza ruszyła w kierunku Rzymu.

• Bernard Nowaczyk: Powstanie Spartakusa 73–71 p.n.e., wyd. Bellona, Warszawa 2008.