Bob Purdie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bob Purdie

Pełne imię i nazwisko	Robert Purdie
Pseudonim	Bob
Data i miejsce urodzenia	18 lutego 1911 Glasgow
Data śmierci	9 lipca 1982
Obywatelstwo	Nowa Zelandia
Kategoria wagowa	piórkowa, lekka
Bilans walk zawodowych
Liczba walk	1
Zwycięstwa	1
Przez nokauty	1
Przez poddania	0
Przez decyzje	0
Porażki	0
Remisy	0
Nieodbyte	0

Robert „Bob” Purdie (ur. 18 lutego 1911 w Glasgow, zm. 9 lipca 1982) – nowozelandzki bokser.

W 1930 i 1931 zostawał mistrzem kraju^[1] w wadze piórkowej. W październiku 1931 po występie na amatorskich mistrzostwach kraju, wraz z Bertem Lowe i Haroldem Thomasem, został wybrany do składu reprezentacji na igrzyska olimpijskie w 1932^[2]. Na igrzyskach wystartował w wadze lekkiej (do 60 kg) i zajął ostatnie, 8. miejsce^[3]. W pierwszej rundzie zmagań trafił na Włocha Mario Bianchiniego. Na początku walki przeważał Nowozelandczyk, który wygrał dwie pierwsze rundy. W trzeciej rundzie początkowo przeważał włoski zawodnik, ale w końcówce Purdie objął przewagę. Gdy sędziowie zadecydowali o zwycięstwie Bianchiniego, widownia zaczęła buczeć, a gdy pokonany Nowozelandczyk zszedł z ringu, pocieszała go^[4]. W 1937 stoczył jedyną profesjonalną walkę, a jego rywalem był Tommy Hendrie. Purdie wygrał przez nokaut.

• Bob Purdie. boxrec.com. [dostęp 2014-02-04]. (ang.).
• Bob Purdie. sports-reference.com. [dostęp 2014-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-12)]. (ang.).

• Robert Purdie. olympic.org.nz. [dostęp 2014-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-04)]. (ang.).