Bobby Reynolds – Wikipedia, wolna encyklopedia
Pełne imię i nazwisko | Robert Thomas Reynolds |
---|---|
Państwo | |
Data i miejsce urodzenia | 17 lipca 1982 |
Wzrost | 183 cm |
Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny | 2003 |
Zakończenie kariery | 2014 |
Trener | David Drew |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 0 |
Najwyżej w rankingu | 63 (2 lutego 2009) |
Australian Open | 3R (2005) |
Roland Garros | 2R (2008) |
Wimbledon | 3R (2008) |
US Open | 2R (2008) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 1 |
Najwyżej w rankingu | 46 (4 maja 2009) |
Australian Open | 3R (2009) |
Roland Garros | 3R (2008) |
Wimbledon | 3R (2006) |
US Open | 3R (2006) |
Robert „Bobby” Thomas Reynolds (ur. 17 lipca 1982 w Cape Cod) – amerykański tenisista.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Jako zawodowy tenisista występował w latach 2003–2014. Na kortach zarobił 1 573 292 dolarów amerykańskich.
W grze pojedynczej wygrywał turnieje z serii ITF Men’s Circuit oraz triumfował jedenastokrotnie w zawodach kategorii ATP Challenger Tour.
W grze podwójnej swój największy sukces w karierze odniósł zwyciężając w roku 2006 w Indianapolis, turnieju rangi ATP World Tour. Wspólnie z Andym Roddickiem pokonał w finale parę Paul Goldstein–Jim Thomas 6:4, 6:4[1]. Ponadto był dwukrotnym finalistą rozgrywek z tego cyklu, w New Haven (2005) oraz w Pekinie (2008).
Najwyżej sklasyfikowany wśród singlistów był w lutym 2009 roku, będąc na 63. miejscu, a w rankingu deblistów w maju 2009 roku zajmował 46. pozycję.
Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour w grze pojedynczej
[edytuj | edytuj kod]Nr | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik w finale | Wynik finału |
1. | 2005 | Nashville | Twarda (hala) | Ramón Delgado | 6:4, 6:4 |
2. | 2006 | Tulsa | Twarda | Michael Russell | 7:6(3), 6:3 |
3. | 2007 | Naples | Ceglana | Robert Kendrick | 7:6(5), 6:4 |
4. | 2008 | Tallahassee | Twarda | Robert Kendrick | 5:7, 6:4, 6:3 |
5. | 2008 | Baton Rouge | Twarda | Igor Kunicyn | 6:3, 6:7(3), 7:5 |
6. | 2008 | Knoxville | Twarda (hala) | Luka Gregorc | 6:4, 6:2 |
7. | 2010 | Ojai | Twarda | Marinko Matošević | 3:6, 7:5, 7:5 |
8. | 2010 | Tulsa | Twarda | Lester Cook | 6:3, 6:3 |
9. | 2011 | León | Twarda | Andre Begemann | 6:3, 6:3 |
10. | 2011 | Tulsa | Twarda | Michael McClune | 6:1, 6:3 |
Finały w turniejach ATP World Tour
[edytuj | edytuj kod]Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (1–2)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 28 sierpnia 2005 | New Haven | Twarda | Rajeev Ram | Gastón Etlis Martín Rodríguez | 4:6, 3:6 |
Zwycięzca | 1. | 23 lipca 2006 | Indianapolis | Twarda | Andy Roddick | Paul Goldstein Jim Thomas | 6:4, 6:4 |
Finalista | 2. | 28 września 2008 | Pekin | Twarda | Ashley Fisher | Stephen Huss Ross Hutchins | 5:7, 4:6 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bobby Reynolds Takes RCA Doubles Title. vucommodores.cstv.com, 23 lipca 2006. [dostęp 2009-12-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 lutego 2007)]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).