Bolesław Piotrowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
pułkownik piechoty | |
Data i miejsce urodzenia | 8 grudnia 1885 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 13 grudnia 1941 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska | kwatermistrz, |
Bolesław Piotrowski (ur. 8 grudnia 1885 w Lublinie, zm. 13 grudnia 1941 w Bucharze) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Bolesław Piotrowski urodził się 8 grudnia 1885 w Lublinie[1][2].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień pułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[3][4]. Od 10 lipca 1922 był kwatermistrzem 52 Pułk Piechoty w Złoczowie[5], po czym od 6 stycznia 1923 jako tytularny pułkownik pełnił funkcję zastępcy dowódcy 51 Pułku Piechoty w Brzeżanach[6][7]. Następnie został zweryfikowany w stopniu pułkownika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928[8]. W 1928 był członkiem Oficerskiego Trybunału Orzekającego[9]. W 1934 jako pułkownik przeniesiony w stan spoczynku był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr II jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Zamość[10].
Podczas II wojny światowej zmarł 13 grudnia 1941 w Bucharze na obszarze Związku Sowieckiego[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 355.
- ↑ Data urodzenia 8 grudnia 1885 podał Rocznik Oficerski 1928 i Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Publikacja pt. Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945 wskazała dzień urodzin 25 listopada 1885.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 397.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 342.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 550.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 269.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 246.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 161.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 115.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 324, 872.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.