Bonelli – Wikipedia, wolna encyklopedia

Opis herbu

Na tarczy sześciodzielnej w polach I i VI czerwonych trzy pasy poprzeczne złote, w II i III srebrnych wół czerwony, w IV i V trzy pasy złote i trzy błękitne na przemian. W klejnocie nad hełmem w koronie na dwóch srebrnych, ukośnie skrzyżowanych kluczach, na obsadzie wachlarz z 9 piór strusich.

Najwcześniejsze wzmianki

Nadany indygenatem z 1658 roku Janowi i Jakubowi Bonelli^[1].

Herbowni

Bonelli

Zobacz też

lista herbów

Przypisy

↑ Hipolit Stupnicki: Herbarz Polski i imionospis zasłużonych w Polsce ludzi. T. 1. Lwów: Kornel Piller, 1855, s. 47.

[hpizwpl1-1] Hipolit Stupnicki: Herbarz Polski i imionospis zasłużonych w Polsce ludzi. T. 1. Lwów: Kornel Piller, 1855, s. 47.

[1]

Herby	szlachecki mieszczański chłopski własny państwowy miejski korporacji fantazyjne mówiący
Elementy herbu	tarcza herbowa godło (figury heraldyczne, mobilia herbowe) klejnot herbowy zawój (tortillon) korona heraldyczna korona rangowa hełm heraldyczny labry ostrew płaszcz heraldyczny trzymacze heraldyczne podpory heraldyczne postument heraldyczny order herbowy dewiza herbowa zawołanie
Oznaki godności	świeckie kościelne
Inne	herbarz rola herbowa herold blazonowanie szrafowanie tynktura krzyż heraldyczny totem kamon
Działy heraldyki	heraldyka francuska (heraldyka napoleońska) heraldyka polska (heraldyka kaszubska) heraldyka brytyjska (heraldyka angielska, heraldyka szkocka) heraldyka kościelna heraldyka szachowa heraldyka fantazyjna