Borżawa (rzeka) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Lokalizacja | |
Długość | 106 km |
Powierzchnia zlewni | 1360 km² |
Źródło | |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Cisa |
Współrzędne | |
Położenie na mapie obwodu zakarpackiego | |
Położenie na mapie Ukrainy |
Borżawa[1] (ukr. Боржава, węg. Borzsa) – rzeka na ukraińskim Zakarpaciu, w dorzeczu Cisy. Długość – 106 km, powierzchnia zlewni – 1 360 km².
Źródła Borżawy znajdują się na południowych stokach szczytu Stohy w paśmie Połoniny Borżawy. W górnym odcinku rzeka przecina to pasmo, płynąc na południowy wschód V-kształtną doliną o szerokości 40-900 m. Kolejny odcinek Borżawy wyznacza granicę między Połoniną Borżawą a pasmem Bużory. W okolicy wsi Dołhe Borżawa skręca na południowy zachód. Na tym odcinku jej dolina znacznie się poszerza i rozdziela pasma Bużory i Tupego. Dalej rzeka wypływa na Nizinę Zakarpacką, gdzie nabiera charakteru nizinnego. Przepływa kilka kilometrów na południe od miasteczka Irszawa, po czym przyjmuje swój największy dopływ o tej samej nazwie. Uchodzi do Cisy koło wsi Wary, niedaleko miasta Berehowo.
Od rzeki swą nazwę wzięła Borżawśka kolej wąskotorowa.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2013, s. 348. ISBN 978-83-254-1988-2.