Boreczna (Michałkowa) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Boreczna
niestandaryzowana kolonia wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

wałbrzyski

Gmina

Walim

Część miejscowości

Michałkowa

Wysokość

560–580[2] m n.p.m.

Strefa numeracyjna

74

Tablice rejestracyjne

DBA

SIMC

nie nadano[1]

Położenie na mapie gminy Walim
Mapa konturowa gminy Walim, po prawej znajduje się punkt z opisem „Boreczna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Boreczna”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Boreczna”
Położenie na mapie powiatu wałbrzyskiego
Mapa konturowa powiatu wałbrzyskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Boreczna”
Ziemia50°43′39″N 16°27′29″E/50,727500 16,458056[1]

Boreczna (do 1945 r. niem. Heidelberg)[3] – nieoficjalna kolonia wsi Michałkowa w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim, w gminie Walim[4][1].

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Mała, złożona z kilku zagród, luźno zabudowana górska osada wiejska w dolinie Michałkowskiego Potoku w Górach Sowich[2]. Zajmuje szerokie, bezleśne siodło pomiędzy wzniesieniami Boreczna na zachodzie a Zabójczą na wschodzie. Jej zabudowania leżą na wys. ok. 560–580 m n.p.m., stanowiąc najwyżej położoną część Michałkowa[2]. Przez osadę przechodzi malownicza, mało uczęszczana lokalna droga z Lubachowa do Walimia lub na Przełęcz Walimską przez Glinno[2]. Otoczenie osady stanowią rozległe łąki i pastwiska na zboczach Działu Michałkowskiego.

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

Administracyjnie osada podlega pod wieś Michałkowa, nazwa nie jest wymieniana w spisie miejscowości.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Osada powstała prawdopodobnie w pierwszej połowie XIV wieku. W początkowym okresie rozwijała się bardzo wolno, a w XVI w. na jakiś czas została opuszczona. Pod koniec XVII wieku miejscowość ponownie zasiedlono[2]. Późniejsze dzieje związane były z górnictwem[5], o którym wspominają kroniki. Ożywienie przyniósł wiek XIX, głównie dzięki tkactwu chałupniczemu. W XIX wieku wieś często była odwiedzana przez wędrowców udających się tędy na Wielką Sowę. Znaczenie turystyczne upadło po II Wojnie Światowej. Pod koniec XX wieku nastąpił proces wyludnienia. Na początku XXI wieku w osadzie mieszkało kilka osób.

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Przez miejscowość prowadzi:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 8219
  2. a b c d e f Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 61. ISBN 83-85773-12-6.
  3. archiwalna niemiecka mapa sztabowa z 1937 roku przedstawiająca obszar Działu Michałkowskiego i Działu Jawornickiego. [dostęp 2014-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-28)].
  4. Geoportal 2 | iMap [online], mapy.geoportal.gov.pl [dostęp 2017-11-15].
  5. Stare wyrobiska górnicze. [dostęp 2011-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-21)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]