Borki (Radom) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Borki
Osiedle Radomia
Ilustracja
Kościół św. Teresy od Dzieciątka Jezus i bloki mieszkalne przy ul. Limanowskiego i Pawiej
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miasto

Radom

W granicach Radomia

1899 (Nowy Świat i Borki Górne) oraz 1 listopada 1916 (Borki Dolne)

SIMC

0972766

Powierzchnia

1,5 km²

Populacja (2003)
• liczba ludności


ponad 15 000

Położenie na mapie Radomia
Mapa konturowa Radomia, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Borki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Borki”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Borki”
51,388655°N 21,122488°E/51,388655 21,122488

Borkidzielnica Radomia, dawniej podradomska wieś. Sąsiaduje z Halinowem, Plantami, Wośnikami, Żakowicami, Zamłyniem i Starym Miastem. Ograniczona od zachodu rzeką Mleczną, Zalewem Borki; od południa ulicami: Suchą, Sosnową i Tartaczną; od wschodu: Torową i Tytoniową.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Niegdyś folwark podmiejski. W latach międzywojennych zaczęła się pojawiać na terenie dzielnicy niska zabudowa mieszkalna i przemysłowa. Powstała kolonia domów robotniczych im. Bolesława Limanowskiego. Wzniesiono zabudowania Fabryki Wyrobów Rymarskich Kromołowskiego i kościół pw. św. Teresy. Sieć drogowa została stworzona w oparciu o istniejące już drogi polne.

Niestety struktura komunikacyjna w obrębie dzielnicy w znacznym stopniu utrwaliła się. Zabudowa wielorodzinna zaczęła pojawiać się po II wojnie światowej. W latach 60. XX wieku rozpoczęto budowę wielkiego osiedla, na terenie którego obok tradycyjnej zabudowy 5-kondygnacyjnej wzniesiono również szereg wieżowców 11-kondygnacyjnych (Osiedle Borki I według projektu Józefa Kopery i Barbary Rosy). Inwestycję zakończono w 1971. Równocześnie szybko rosła liczba mieszkańców. W 1960 wynosiła ona 5616 osób, a w 1968 już 8949. W 1973 przystąpiono do budowy kolejnej części osiedla mieszkaniowego na Borkach (Osiedle Borki II). Inwestycję zakończono w 1975. W 1974 zrealizowano pierwszy, krótki odcinek szerokiej alei nazwanej później ulicą Maratońską. Budowę arterii dokończono po odzyskaniu przez Radom statusu miasta wojewódzkiego. Równocześnie w czynie społecznym urządzono duży zbiornik rekreacyjny, Zalew Borki. W dzielnicy istnieje popadający w ruinę budynek po browarze Saskich oraz zbudowany od podstaw budynek Karszów (obecnie restauracja „Karszówka”).

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Przez Borki przebiega zielony pieszy szlak turystyczny Rożki PKP – Pionki Zachodnie PKP (począwszy od mostu przy ul. Suchej wzdłuż rzeki Mlecznej, przez molo i dalej wzdłuż wschodniego brzegu Zalewu Borki, przez tamę i znów wzdłuż rzeki, następnie ulicami Podhalańską, Maratońską, Bagienną przez łąki wzdłuż rzeki Mlecznej do grodziska Piotrówka na Starym Mieście).

Ważniejsze obiekty

[edytuj | edytuj kod]
Zalew na Borkach

Kościół

[edytuj | edytuj kod]
Kościół pw. Św. Teresy od Dzieciątka Jezus

Kościół wybudowano w latach 1938–1965 dzięki staraniu ks. Andrzeja Łukasika. Konsekracji świątyni dokonał 4 października 1964 Sługa Boży bp Piotr Gołębiowski. Kościół był restaurowany w 1984 z inicjatywy ks. Lucjana Wojciechowskiego i w 2005 pod kierunkiem ks. inf. Jerzego Banaśkiewicza. Kościół wzniesiony został w stylu neoromańskim, w planie prostokąta, jest murowany z kamienia i czerwonej cegły.

Cmentarz

[edytuj | edytuj kod]

Cmentarz rzymskokatolicki mieści się przy ulicy Bolesława Limanowskiego. Został założony w 1812. Ogrodzony murem, systematycznie rozbudowywany. Miejsce pochówku zasłużonych dla oświaty i kultury polskiej oraz powstańców i żołnierzy walczących o wolną Polskę.

Oświata

[edytuj | edytuj kod]

Na terenie Borek znajdują się:

Sport i rekreacja

[edytuj | edytuj kod]

W dzielnicy Borki położony jest MOSiR Ośrodek Wypoczynkowy „Borki” nad zalewem o tej samej nazwie. Na terenie ośrodka znajdują się: domki kempingowe, boiska do gry w piłkę siatkową oraz wypożyczalnia sprzętu sportowego i wodnego. Miejsce imprez i koncertów (występowali m.in. Kate Ryan[2], Kayah[3]).

Komunikacja miejska i transport

[edytuj | edytuj kod]

Na Borki można dojechać liniami autobusów: 1, 7, 8, 10, 11, 12, 13, 14, 16, 17, 25 oraz każdym kursem zjazdowym komunikacji miejskiej. Przez Borki ulicami: Maratońską i 1905 r. przebiega droga krajowa nr 12 Łęknica (Niemcy) – Dorohusk-Berdyszcze (Ukraina); natomiast przy ulicy Łukasika ma swój początek trasa drogi wojewódzkiej nr 744 do Starachowic.

Ludzie związani z Borkami

[edytuj | edytuj kod]
  • Kazimierz Paździor – pięściarz, złoty medalista Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie 1960, mistrz Europy w 1957, dwukrotny mistrz Polski[4]
  • Robert Prygiel – siatkarz, wieloletni reprezentant Polski, uczestnik igrzysk olimpijskich 1996 w Atlancie, wielokrotny medalista mistrzostw kraju[5]
  • Szymon Wydra – piosenkarz, lider i wokalista zespołu Carpe Diem.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Położenie w granicach osiedla jest sporne.
  2. Początek dni Radomia. wiadomosci24.pl. [dostęp 2009-11-11]. (pol.).
  3. Atrakcje nad zalewem na Borkach. gazeta.pl. [dostęp 2009-11-11]. (pol.).
  4. Paździor Kazimierz Sylwester. pkol.pl. [dostęp 2009-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-03)]. (pol.).
  5. Prygiel, Robert – zapis czatu. gazeta.pl. [dostęp 2009-11-11]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Sebastian Piątkowski: Radom: zarys dziejów miasta. Radom: 2000. ISBN 83-914912-0-X.
  • Jerzy Sekulski Encyklopedia Radomia Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy Radom 2009 ISBN 978-83-7204-802-8, s. 25

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]