French
DeutschBostyń – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Rejon | |||
| Sielsowiet | |||
| Populacja (2009) • liczba ludności |
| ||
| Nr kierunkowy | +375 1647[2] | ||
| Kod pocztowy | 225654[2] | ||
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |||
Położenie na mapie Białorusi  | |||
 52°23′N 26°45′E/52,383333 26,750000 | |||
Bostyń[3] (biał. Бастынь, Bastyń) – agromiasteczko na Białorusi położona w obwodzie brzeskim, w rejonie łuninieckim, centrum administracyjne sielsowietu i siedziba parafii prawosławnej pw. św. Paraskiewy[4].
Znajduje tu się przystanek kolejowy Bostyń, położony na linii Równe – Baranowicze – Wilno.
Historia
[edytuj | edytuj kod].jpg)
z 1998 r.
Wieś wzmiankowana w XV wieku[5]. Dobra należące do Niemirowiczów-Szczyttów z linii kożangródeckiej. W XVIII wieku właścicielem Bostynia był Jan Niemirowicz-Szczytt (zm. między 1756 a 1771), syn kasztelana smoleńskiego Krzysztofa Benedykta Niemirowicza-Szczytta. W 1750 roku Jan i Ludwika z Paców Niemirowiczowie-Szczyttowie ufundowali w Bostyniu cerkiew pw. św. Paraskiewy[6]. Po Janie dobra odziedziczyła jego żona Ludwika z Paców Niemirowiczowa-Szczyttowa i ich dwaj synowie: Józef (kasztelan brzeskolitewski) i Krzysztof (starosta witagolski). Po 1790 r. w wyniku działu spadku po śmierci Ludwiki z Paców Niemirowiczowej-Szczyttowej i jednego z jej synów - Krzysztofa, Bostyń otrzymał Józef, kasztelan brzeskolitewski. Po zakończeniu swej działalności politycznej związanej z Warszawą, na początku XIX wieku kasztelan Józef Niemirowicz-Szczytt obrał Bostyń na swoją rezydencję. Wizytę we dworze kasztelana Józefa Niemirowicza-Szczytta w Bostyniu w 1808 roku opisał w swych pamiętnikach wojski litewski Michał Zaleski (żony Niemirowicza-Szczytta i Zaleskiego były stryjecznymi siostrami). Po śmierci kasztelana kolejnym właścicielem Bostynia został jego bratanek - marszałek Józef Niemirowicz-Szczytt, pan na Kożangródku[7]. Po Niemirowiczach-Szczyttach następnymi właścicielami byli Druccy-Lubeccy[8], a w II połowie XIX wieku Bostyń nabył urzędnik carski A. Strukow[9].
Dwór w Bostyniu nie zachował się, podobnie jak cerkiew pw. św. Paraskiewy z 1750 roku fundacji Jana i Ludwiki z Paców Niemirowiczów-Szczyttów, która została zniszczona w latach 80. XX wieku[5] (w 1998 r. w centrum miejscowości pobudowano cerkiew pod tym samym wezwaniem[10]). Na tamtejszym cmentarzu zachował się natomiast grób zmarłej w 1833 ziemianki Felicji Dworokowskiej, zabezpieczony prowizoryczną wiatą[5].
Za czasów Niemirowiczów-Szczyttów, w 1786 roku w Bostyniu urodził się poeta Ludwik Kamiński, naturalny syn Michała Paca i panny Kamińskiej, być może guwernantki w dworze Niemirowicza-Szczytta w Bostyniu[11][12].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ a b Archiwalna strona Biełposzty. [dostęp 2012-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-05)].
- ↑ Pseudoegzonim przyjęty 64. posiedzenia Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej 26 października 2011 (Protokół posiedzenia)
- ↑ ЛУНИНЕЦКОЕ БЛАГОЧИНИЕ. luninets.ortox.by. [dostęp 2021-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-22)]. (ros.).
- ↑ a b c Bostyń - zabytki - zdjęcia. radzima.org. [dostęp 2018-12-12].
- ↑ В.Туміловіч, Кажан-Гарадок 500-гадовы (biał.) [dostęp 2021-05-22]
- ↑ Szczytt Niemirowicz Józef [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 47, 2011, s. 561-563
- ↑ Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1, 1900, s. 223
- ↑ Zapiski historyczne, t. 43, 1978, s. 73
- ↑ Параскева-Пятніцкая царква. hram.by. [dostęp 2020-11-01]. (biał.).
- ↑ A. Kołodziejczyk, Ludwik Kamiński (1786-1867) - oficer, poeta tłumacz, ziemianin [w:] Zeszyty Korytnickie, tom 4, 2011, s. 48, 86
- ↑ R. Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, tom II, 1996, s. 247
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Bostyń, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 223.