Brama Sławkowska w Krakowie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Brama Sławkowska

Rycina Bramy Sławkowskiej z XIX w.
Państwo	Polska
Miejscowość	Kraków, Ulica Sławkowska
Zniszczono	XIX wiek
Położenie na mapie Polski Brama Sławkowska
Położenie na mapie województwa małopolskiego Brama Sławkowska
Położenie na mapie Krakowa Brama Sławkowska
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie Brama Sławkowska
50°03′55″N 19°56′19″E/50,065278 19,938611
Multimedia w Wikimedia Commons

Brama Sławkowska (Krawców) – brama w Krakowie wchodząca w skład fortyfikacji miejskich, wzniesiona na przełomie wieków XIII i XIV. Rozebrana na początku XIX wieku. Była obok Bramy Floriańskiej drugim co do ważności wjazdem do miasta.

Budowa fortyfikacji miejskich rozpoczęła się po lokacji miasta w 1286 roku. Budynek Bramy Sławkowskiej wzniesiony został we wczesnym okresie fortyfikowania miasta na przełomie XIII i XIV wieku. Była jedną z ośmiu krakowskich bram obronnych obok floriańskiej, grodzkiej, wiślnej, mikołajskiej-rzeźniczej (Brama na Gródku), szewskiej, nowej, pobocznej. Brama posiadała szyję z bastionem wychodzącym na przedpole. Nad fosą znajdował się most zwodzony. W wieży bramnej mieszkał rurmistrz, a w XVI wieku znajdował się tam punkt obserwacyjny trębacza. W 1626 roku brama posiadała następujące wyposażenie: 5 hakownic, 4 muszkiety, 8 półhaków. Za obronę bramy odpowiedzialny był cech krawców. Bramę i sąsiadujące z nią baszty rozebrano na początku XIX wieku.

• Wawel.net. wawel.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-24)].