Brett Gillespie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Brett Gillespie

Data i miejsce urodzenia	14 lutego 1988 Johannesburg
Wzrost	180 cm
Masa ciała	93 kg
Rugby union
Pozycja	środkowy ataku
Kariera juniorska
Lata Zespół Ipswich Rangers Rugby Union Club
Kariera seniorska[a]
Lata Zespół Wyst. (Pkt.) 2006–2008 UQ Rugby Football Club 2006 Queensland Reds (APC) 4 (0) 2007 Ballymore Tornadoes (ARC) 4 (0) 2009 Brothers Rugby Club 19 (?) 2010–2012 Toyota Verblitz 9 (5) 2012–2013 West Brisbane Bulldogs 2014– Hino Red Dolphins
Reprezentacja narodowa[b]
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.) 2005  Australia U-18 6 (10) 2006–2007  Australia U-19 10 (15)
↑ Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 2015-01-18. ↑ Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 2015-01-18.
Dorobek medalowy Mistrzostwa świata U-19 złoto Dubaj 2006 brąz Irlandia 2007

Brett Gillespie (ur. 14 lutego 1988 w Johannesburgu) – urodzony w Południowej Afryce australijski rugbysta grający na pozycji środkowego ataku, mistrz świata U-19 z 2006 roku.

Urodzony w Johannesburgu zawodnik przeprowadził się do Australii w wieku ośmiu lat^[1]. Uczęszczał do Ipswich Grammar School, gdzie wraz z Danielem Linde występował w pierwszej drużynie^[1][2], trenował także w Ipswich Rangers Rugby Union Club^[3]. W 2007 roku otrzymał sportowe wyróżnienie na University of Queensland^[4].

Zadebiutował dla Queensland w 2006 roku w nieoficjalnym spotkaniu z japońskim klubem NEC Green Rockets, następnie już w barwach Reds wystąpił w trzech meczach zakończonej na finale kampanii Australian Provincial Championship^[5], został też wybrany najlepszym juniorem w stanie^[5][6]. Pod koniec 2006 roku został przyjęty do Akademii Reds^[7] i spędził w niej trzy lata^{[8][9][10][11]}, występował także w zespole rezerw Reds^[12]. Pomiędzy sierpniem a październikiem 2007 roku zagrał w czterech spotkaniach zespołu Ballymore Tornadoes w jedynym rozegranym sezonie rozgrywek Australian Rugby Championship^[8][13]. W tym czasie na poziomie klubowym związany był z University of Queensland RFC^[5][8]. Przeszedł następnie do Brothers Rugby Club, dla którego rozegrał dziewiętnaście spotkań^[14], w 2009 roku zwyciężając w rozgrywkach Queensland Premier Rugby^[15].

Kolejny etap jego kariery miał miejsce w Japonii, gdzie w zespole Toyota Verblitz w dwóch sezonach zagrał w dziewięciu spotkaniach zdobywając jedno przyłożenie, występował też w turniejach rugby 7^[16][17]. Rzadko pojawiał się na boisku, w 2012 roku postanowił zatem odejść z klubu^[18][19]. W 2011 roku wyjechał z japońską kadrą A na serię spotkań do Nowej Zelandii^[20][21].

Powróciwszy do Australii w sezonach 2012 i 2013 występował w drużynie West Brisbane Bulldogs – w pierwszym został wybrany najlepszym graczem formacji ataku^[22], w drugim zaś najlepszym zawodnikiem zespołu^[23]. W 2013 roku pełnił rolę kapitana drużyny^[24], otrzymał także Alec Evans Medal dla najlepszego zawodnika rozgrywek Queensland Premier Rugby^[6][25][26]. W czerwcu 2012 roku został wybrany do zespołu reprezentującego Brisbane na coroczny mecz z drużyną reszty stanu^[27]. W grudniu 2012 roku władze L’Aquila Rugby 1936 ogłosiły zakontraktowanie zawodnika^[28][29], miesiąc później opublikowano informację, iż zawodnik nie przybędzie do Włoch^[30].

W maju 2014 roku podpisał kontrakt z japońskim Hino Red Dolphins^[31][32].

Był stypendystą ogólnokrajowego programu Australian Institute of Sport^{[33][34][35][36]}. W stanowych barwach wraz z Davidem Pocockiem, Quade’em Cooperem i Willem Genią zajął w 2004 roku trzecie miejsce w mistrzostwach kraju U-16^[37][38], podczas nich otrzymał dodatkowo wyróżnienie dla najlepszego gracza zespołu^[39][40]. Rok później zajął natomiast drugą lokatę w kategorii U-18^[1][41][42].

Pociągnęło to za sobą powołanie do kadry Australian Schoolboys^[43], dla której w roli wicekapitana^[44] wystąpił we wszystkich sześciu testmeczach rozegranych w roku 2005^[45][46] – trzech w kraju^{[47][48][49][50]} i trzech podczas tournée po Wyspach Brytyjskich^[51][52][53]. Zagrał także w towarzyskich spotkaniach pierwszego zespołu^[54][55]. Otrzymał dodatkowo wyróżnienie dla najbardziej zespołowego gracza tej drużyny^[56][57].

Reprezentował stan także w zespole U-19^[5][58]. W 2006 roku został zaś powołany do narodowej kadry U-19^[59], która następnie zwyciężyła w rozegranych w Dubaju mistrzostwach świata w tej kategorii wiekowej^[42]. Zagrał wówczas jako podstawowy środkowy ataku we wszystkich pięciu spotkaniach zdobywając trzy przyłożenia^{[60][61][62][63][64]}. Na tym turnieju znalazł się również rok później^[65] i w roli kapitana^[8][66] wystąpił w podstawowym składzie we wszystkich pięciu spotkaniach^{[67][68][69][70][71]}. Australijczykom nie udało się jednak obronić tytułu, zdobyli natomiast brązowe medale^[72][73].