Brimera – Wikipedia, wolna encyklopedia

Brimera
Ilustracja
Brimeura amethystina
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

amarylkowate

Rodzaj

brimera

Nazwa systematyczna
Brimeura R. A. Salisbury
Gen. 26. Apr-Mai 1866[3]
Typ nomenklatoryczny

Hyacinthus amethystinus Linnaeus[3]

Synonimy
  • Sarcomphalium Dulac[3]

Brimera (Brimeura) – rodzaj roślin z rodziny szparagowatych Asparagaceae. Obejmuje trzy gatunki[4][5]. Występują one w basenie Morza Śródziemnego – od północno-wschodniej Hiszpanii, poprzez Baleary, Sardynię i Korsykę po Grecję i Chorwację[6]. Rośliny te występują w miejscach skalistych, na górskich łąkach i w lasach[6]. Uprawiana jako roślina ozdobna jest zwłaszcza brimera hiszpańska B. amethystina[6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Byliny z cebulami, z których wyrasta pęd kwiatonośny o wysokości do ok. 20 cm[6].
Liście
Płaskie, zawsze tylko odziomkowe, zwykle nieliczne[6].
Kwiaty
Zebrane w groniaste, wyprostowane lub spłaszczone nieco na szczycie kwiatostany, składające się z maksymalnie 12 zwisających kwiatów. Okwiat niebieski, fioletowy, liliowoworóżowy lub biały, składa się z 6 listków o podobnej długości, u nasady zrośniętych w krótką rurkę. Pręcików jest 6. Zalążnia górna powstaje z trzech owocolistków. W każdej z komór rozwijają się po dwa–cztery zalążki. Pojedyncza szyjka słupka zakończona jest prostym znamieniem[6].
Owoce
Torebki z czarnymi nasionami[6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja systematyczna

Rodzaj z podplemienia Hyacinthinae, z plemienia Hyacintheae, podrodziny Scilloideae z rodziny szparagowatych Asparagaceae. W przeszłości w różnych systemach klasyfikowany był w szeroko ujmowanej rodzinie liliowatych. Zaliczany był także do rodziny hiacyntowatych Hyacinthaceae w systemach, które ją wyróżniały[7].

Wykaz gatunków[5][8]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2019-04-04] (ang.).
  3. a b c Brimeura R. A. Salisbury. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2019-04-04].
  4. David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 132, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  5. a b Brimeura. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2019-04-04].
  6. a b c d e f g Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 486. ISBN 0-333-74890-5.
  7. Genus: Brimeura Salisb.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2019-04-04].
  8. Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 41. ISBN 978-83-925110-5-2.