Bronisław (herb szlachecki) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Bronisław – polski herb szlachecki[1].
Opis herbu
[edytuj | edytuj kod]W polu czerwonym między ramionami, zbrojnymi w pałasze, zwróconymi do siebie, półtora krzyża srebrnego, bez lewego dolnego ramienia, nad nim w złotym półksiężycu sześcioramienna gwiazda srebrna. Nad hełmem korona[2].
Najwcześniejsze wzmianki
[edytuj | edytuj kod]Nadany Janowi Kuźniczów 18 stycznia 1812 przez Fryderyka Augusta, króla saskiego i księcia warszawskiego wraz z prawem do dziedzicznego szlachectwa[1].
Herbowni
[edytuj | edytuj kod]Jedna rodzina herbownych (herb własny)[2]:
Kuźniczów (Kuźniczow)[3]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Pavliščev Nikolaj Ivanovič: Herbarz rodzin szlacheckich Królestwa Polskiego najwyżej zatwierdzony. T. 1. Warszawa: Samuel Orgelbrand, 1853, s. 106.
- ↑ a b S. J. Starykoń-Kasprzycki red.: Polska encyklopedja szlachecka. T. II. Warszawa: Instytut Kultury Historycznej, 1935, s. 59.
- ↑ Tadeusz Gajl, Herbarz Polski – [dostęp 08.06.2016]