Bronisław Fichtel – Wikipedia, wolna encyklopedia
Pełne imię i nazwisko | Bronisław Piotr Fichtel | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 11 listopada 1896 | ||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||||
Wzrost | 168 cm | ||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
|
Bronisław Piotr Fichtel (ur. 11 listopada 1896 w Chodorowie, zm. prawdopodobnie we wrześniu 1939 we Lwowie) – polski piłkarz, obrońca.
Najdłuższy okres spędził i największe sukcesy odnosił w Pogoni Lwów[1], choć był także zawodnikiem Czarnych z tego miasta oraz warszawskiej Polonii. Z Pogonią w 1923, 1925 i 1926 zostawał mistrzem Polski[2]. W reprezentacji Polski debiutował 19 lipca 1925 w meczu z Węgrami, drugi i ostatni raz zagrał rok później[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017