Brudzice (gmina) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Brudzice
gmina wiejska
1919–1954[1]
Państwo

 Polska

Województwo

1919–39: łódzkie (II RP)
1945–54: łódzkie

Powiat

radomszczański

Siedziba

Brudzice
Lgota Wielka

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

15

brak współrzędnych

Brudzice (od 1973 Lgota Wielka) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1954 roku w woj. łódzkim. Przed wojną siedzibą władz gminy były Brudzice[2], a po wojnie Lgota Wielka[3].

W okresie międzywojennym gmina Brudzice należała do powiatu radomszczańskiego w woj. łódzkim. Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 15 gromad: Aleksandrów, Bieliki, Bogumiłów, Brudzice, Chorzenice, Dąbrówka Lgocka, Faustynów, Janów, Karolów, Krzywanice, Lgota Wielka, Marcinów, Wiewiórów Prywatny, Wiewiórów Szlachecki i Wola Blakowa[4]. 1 stycznia 1954 roku z gminy Brudzice wyłączono część obszaru (gromady Aleksandrów, Bogumiłów, Faustynów i Karolów) i włączono ją do gminy Chabielice w powiecie piotrkowskim[5].

Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[6]. Po reaktywowaniu gmin z dniem 1 stycznia 1973 roku gminy Brudzice nie przywrócono, utworzono natomiast jej terytorialny odpowiednik, gminę Lgota Wielka[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. łódzkiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  3. Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Kolumna, 1948.
  4. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  5. Dz.U. z 1953 r. nr 41, poz. 181
  6. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  7. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312