Callum Smith (bokser) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 23 kwietnia 1990 |
---|---|
Obywatelstwo | |
Wzrost | 191 cm |
Styl walki | praworęczny |
Kategoria wagowa | super średnia |
Bilans walk zawodowych[a] | |
Liczba walk | 31 |
Zwycięstwa | 29 |
Przez nokauty | 21 |
Porażki | 2 |
|
Callum Smith (ur. 23 kwietnia 1990 w Liverpoolu) – brytyjski pięściarz, były mistrz świata WBA Super w wadze super średniej, a także posiadacz tytułu magazynu "The Ring". Zwycięzca turnieju World Boxing Super Series.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Jako amator dwukrotnie zdobywał tytuł mistrza Wielkiej Brytanii - w 2010 roku w wadze półśredniej, a w 2011 w kategorii średniej. Na zawodowstwo przeszedł 17 listopada 2012 roku, pokonując w Nottingham w swojej pierwszej walce wśród profesjonalistów na punkty Dana Blackwella (2-14).
Swój pierwszy zawodowy tytuł, pas mistrza Wielkiej Brytanii wagi super średniej wywalczył w ósmej zawodowej walce, pokonując 21 września 2013 roku przez TKO w pierwszej rundzie Patricka Mendy'ego (14-6-1).
26 czerwca 2015 roku w rodzinnym Liverpoolu pokonał na punkty (118-110, 118-110, 120-107) Christophera Rebrasse (23-3--3), dzięki czemu zdobył pas WBC Silver kategorii super średniej.
7 listopada 2015 roku w Liverpoolu znokautował już w pierwszej rundzie Rocky'ego Fieldina (21-0), dzięki czemu po raz pierwszy obronił pas WBC Silver.
Turniej World Boxing Super Series
[edytuj | edytuj kod]Po dwudziestu dwóch zwycięstwach z rzędu został zaproszony do udziału w prestiżowym turnieju World Boxing Super Series. Jego rywalem w ćwierćfinale tej imprezy był 16 września 2017 roku w Liverpoolu Szwed Erik Skoglund (26-1, 12 KO). Wygrał tę walkę jednogłośnie na punkty (116-112, 117-111, 118-110) i awansował do półfinału[1].
W walce półfinałowej, 24 lutego 2018 roku miał się zmierzyć w Norymberdze z reprezentantem Niemiec Jürgenem Brahmerem (49-3, 35 KO), jednak Niemiec wycofał się z tej walki z powodu kontuzji. Ostatecznie w zastępstwie spotkał się w ringu z Holendrem Nieky Holzekenem (13-1, 10 KO), którego pokonał jednogłośnie na punkty (117-111, 118-110, 117-111)[2].
28 września 2018 roku w Dżudzie w Arabii Saudyjskiej w finale turnieju spotkał się w ringu ze swoim rodakiem George’em Grovesem (28-3, 20 KO). Wygrał ten pojedynek przez nokaut w siódmej rundzie. Do momentu przerwania walki sędziowie punktowali ją 57-57, 59-55 na jego korzyść, oraz 55-59 na korzyść jego rywala[3].
20 grudnia 2020 w San Antonio przegrał na punty 111:117 i dwukrotnie 109:119 z Saúlem Álvarezem (53-1-2, 36 KO), tracąc mistrzostwo świata federacji WBA i WBC kategorii super średniej.
Walka o mistrzowskie pasy WBC, WBO i IBF w wadze półciężkiej
[edytuj | edytuj kod]13 stycznia 2024 roku w Quebecu przegrał z Arturem Beterbijewem (20-0, 20 KO) przez TKO w 7. rundzie walkę o mistrzowskie pasy federacji WBC, WBO i IBF w wadze półciężkiej[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Redakcja, WBSS: CALLUM SMITH PIERWSZYM PÓŁFINALISTĄ WAGI SUPER ŚREDNIEJ [online], www.bokser.org [dostęp 2018-10-11] .
- ↑ CALLUM SMITH DOŁĄCZYŁ DO GROVESA W FINALE TURNIEJU WBSS! [online], www.bokser.org [dostęp 2018-10-11] .
- ↑ Rafał Olszewski , CALLUM SMITH ZWYCIĘŻA TURNIEJ WBSS W WADZE SUPER ŚREDNIEJ! [online], www.bokser.org [dostęp 2018-10-11] .
- ↑ MOCARNY BETERBIJEW ZLAŁ SMITHA I OBRONIŁ PASY IBF/WBC/WBO [online], Bokser.org [dostęp 2024-01-14] .