Cerkiew Świętego Ducha w Mińsku – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cerkiew Świętego Ducha
Царква Святога Духа у Мінску
Zabytek: nr rej. 712Г000238
cerkiew monasterska
Ilustracja
Fotografia z początku XX w.
Państwo

 Białoruś

Miasto wydzielone

 Mińsk

Miejscowość

Mińsk

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

mińska

Wezwanie

Świętego Ducha

Wspomnienie liturgiczne

Pięćdziesiątnica
(50. dzień po Passze)

Położenie na mapie Mińska
Mapa konturowa Mińska, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Świętego Ducha”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Świętego Ducha”
Ziemia53°54′14,7″N 27°33′24,5″E/53,904083 27,556806

Cerkiew Świętego Ducha (biał. Царква Святога Духа, Святадухаўская царква) – cerkiew greckokatolicka, a później prawosławna, zbudowana w Mińsku w XVII wieku, zburzona w 1937 przez władze sowieckie; odbudowana w 2011.

Cerkiew po odbudowie (stan w 2015 r.)

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Została postawiona w połowie XVII wieku jako część klasztoru bazylianów. Po włączeniu Mińska do Rosji unicką cerkiew przekształcono w prawosławny sobór katedralny pod wezwaniem Świętych Piotra i Pawła. W połowie XIX wieku świątynia została przebudowana w stylu rosyjsko-bizantyjskim; kolejnej przebudowy dokonano w 1893.

W 1937 cerkiew zniszczono na mocy decyzji władz Białoruskiej SRR. W 2011 ją zrekonstruowano, jednak nie przywrócono rzeźb na fasadzie i budynków klasztornych[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. „Maj na Białorusi”, Przegląd Prawosławny, czerwiec 2009