Cerkiew św. Mikołaja w Pełkiniach – Wikipedia, wolna encyklopedia
kościół parafialny | |||||||||||
Dawna cerkiew, od 1945 kościół parafialny | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||
Miejscowość | |||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Parafia | |||||||||||
Wezwanie | Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski (obecnie) | ||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie gminy wiejskiej Jarosław | |||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu jarosławskiego | |||||||||||
50°03′48,5″N 22°37′24,1″E/50,063472 22,623361 |
Cerkiew św. Mikołaja w Pełkiniach – dawna murowana parafialna cerkiew greckokatolicka, znajdująca się w Pełkiniach. Obecnie kościół rzymskokatolicki pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Na podstawie regestrów poborowych z 1515 roku wiadomo, że już od jakiegoś czasu przed 1515 rokiem istniała w Pełkiniach parochia. Cerkiew drewniana została zbudowana w 1870 roku, przez księcia Adama Czartoryskiego[1]. Cerkiew murowana pw. Świętego Mikołaja została zbudowana w 1909 roku. Parochia greckokatolicka istniała do 1945 roku i należała do dekanatu jarosławskiego.
Parochowie Parochii Pełkinie.
- 1784–1818 Jan Krypiakiewicz.
- 1818–1842 Jan Krypiakiewicz (syn Jana Krypiakiewicza).
- 1842–1843 Jan Stankiewicz.
- 1843–1846 Karol Podoliński.
- 1846– ? Sylwester Eques de Liskowacki.
- ? – ? Cyryl Obuszkiewicz.
- ? – ? Teodor Tymiński.
- 1885–1893 Jan Karanowicz.
- 1893– ? Grzegorz Kalimon.
- ? – ? Jan Kostek.
- ? – ? Orest Hnatyszak.
- 1912–1918 Włodzimierz Dąb.
- 1918–1945 Wasyl Cichowlaz[2].
W 1945 roku na Ukrainę wysiedlono 266 osób z 72 domów. Pozostała cerkiew została przejęta przez Kościół rzymskokatolicki i zaadaptowana na kościół parafialny pw. Marii Panny Królowej Polski. Restaurowana w latach 1970-1980. Wewnątrz kościoła znajduje się polichromia wykonana w 1988 roku przez Zygmunta Wiglusza.
Obok cerkwi stoi murowana dzwonnica z lat 20. XX wieku.
Literatura
[edytuj | edytuj kod]- Dmytro Błażejowski, Istorycznyj szematyzm Peremyskoji Eparchiji z wkluczennjam Apostolśkoji Administratury Łemkiwszczyny (1828–1939), (ukr.), Lwów 1995, ISBN 5-7745-0672-X
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Skorowidz Powiatu Jarosławskiego na rok 1902 (s. 104) [dostęp 2017-12-06]
- ↑ „Szematism Vsego Greko-katoliceskogo Duhovenstwa zluczenih Eparhij Peremiskoj, Samborskoj i Sjanockoj na Bożij rik 1939”