Cetyna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cetyna (słow. čečina) – pojęcie stosowane w leśnictwie dotyczące uiglonych, żywych, rzadziej martwych, ułamanych gałązek drzew iglastych.

Może dotyczyć:

• gałązek sosnowych, świerkowych lub jodłowych uciętych po obaleniu drzew, przeznaczonych na stroisz albo na surowiec do produkcji olejków eterycznych, mączki witaminowo-paszowej, pasty chlorofilowo-karotenowej, ekstraktu kąpielowego lub sztucznego włosia,
• pędów sosnowych wydrążonych przez cetyńce i obłamanych przez wiatr,
• pędów świerkowych ściętych przez wiewiórkę w celu ogryzienia pączków kwiatowych.

• ściętych gałązek drzew iglastych, używanych dawniej przez pasterzy karpackich jako pasza zimowa dla owiec i kóz (praktycznie używano jedynie gałązek jodłowych, obrąbywanych z rosnących drzew)^[1].

• ściętych gałązek drzew iglastych używanych jako podkład przy cedzeniu mleka, zwłaszcza krowiego^[1].

Zobacz hasło cetyna w Wikisłowniku