Chłodzenie ablacyjne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Chłodzenie ablacyjne, ablacja – w lotnictwie: rodzaj obniżania temperatury powierzchni bardzo szybkich statków poruszających się w gęstych warstwach atmosfery. Daje możliwość przekroczenia bariery cieplnej pojazdom kosmicznym, które powracają na Ziemię.

Proces ten oparty jest na odparowywaniu lub sublimacji tzw. warstwy ablacyjnej, która tworzona jest przez specjalne materiały przeznaczone do odparowywania, zwane ablatorami (są to np. termoodporne polimery wzmacniane włóknami nieorganicznymi, a także żywice epoksydowe lub lit). Materiały te odparowują podczas wnikania w górne warstwy atmosfery.

Chłodzenie ablacyjne polega na skierowaniu na warstwę ablacyjną strumienia gazu o dużej prędkości i wysokiej temperaturze, przez co warstwa ablacyjna zmienia się w warstwę koksu o niskiej przewodności cieplnej o porowatej fakturze.

• Opracowano na podstawie informacji zawartych w Popularnej Encyklopedii Powszechnej, Kraków 1994, ISBN 83-85719-07-5.