Charadż – Wikipedia, wolna encyklopedia

Charadż (arab. خراج) – podatek w państwie muzułmańskim – podatek gruntowy od ziemi należącej do mniejszości wyznaniowych, tzw. dhimmi. Niemuzułmanie zrzeszeni byli w gminach wyznaniowych i zobowiązani byli do opłacania podatku pogłównego dżizja oraz podatku od ziemi – charadż[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Steven Runciman: Dzieje wypraw krzyżowych. Warszawa: PIW, 1987, s. 32. ISBN 83-06-01457-X.