Chełm (Pogórze Śląskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Chełm widziany z Górek Małych

Chełm (464 m n.p.m.) – wzgórze na Pogórzu Śląskim, wznoszące się od północy nad Goleszowem w województwie śląskim.

Położenie i charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Dość rozległe, częściowo jedynie zalesione wzgórze Chełmu stanowi kulminację w grzbiecie wododziałowym Wisły i Odry. Biegnie on od Wielkiej Czantorii przez Małą Czantorię, Tuł, Zagoj i Machową na Jasieniową, a dalej przez centrum Goleszowa na Chełm. Z Chełmu opada nisko ku północnemu zachodowi po tzw. Kamieniec między Ogrodzoną a Gumnami.

Geologia

[edytuj | edytuj kod]

Zbudowane w znacznej części z wapieni cieszyńskich otoczonych łupkami cieszyńskimi, odznacza się dość bogatą roślinnością wapieniolubną. Wapień wydobywano tu od XVII w., wypalając z niego w wapiennikach wapno. Później, od końca XIX w., wydobywany tu wapień wykorzystywano w goleszowskiej cementowni[1].

Zagospodarowanie

[edytuj | edytuj kod]

W okresie międzywojennym (1934–1939) oraz krótko po II wojnie światowej (1945-1950) na Chełmie działała zasłużona szkoła szybowcowa[1]. Wyszkoliło się w niej wielu pilotów, m.in. mistrzowie i wicemistrzowie świata w szybownictwie: Edward Makula i Franciszek Kępka. Obecnie znajduje się tu prywatny pensjonat. Na południowych stokach wzgórza mieści się wielka ferma brojlerów.

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Na Chełm prowadzi znakowany kolorem zielonym szlak spacerowy (a jednocześnie trasa rowerowa) z centrum Goleszowa. Szczyt wzgórza stanowi punkt widokowy. Południowa część panoramy obejmuje większość pasm wraz z najwyższymi szczytami w Beskidzie Śląskim i w Beskidzie Morawsko-Śląskim. Widok w kierunku północnym sięga po kominy huty i elektrowni w Łaziskach Górnych oraz hałdy w rejonie Knurowa i Rybnika. Przy dobrej pogodzie na północnym zachodzie widoczne są zarysy pasma Jesioników.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Emilia Sosna, Władysław Sosna: Ziemia Cieszyńska. Przewodnik turystyczno-krajoznawczy. Katowice: Wojewódzki Ośrodek Informacji Turystycznej, 1974, s. 95-96.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Barański Mirosław J.: Beskid Śląski. Pasmo Stożka i Czantorii. Przewodnik turystyczny, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa 1996, ISBN 83-7005-370-X;
  • Mróz Henryk: Szlak „Pod Chełmem”, wg strony gminy Goleszów [1];
  • Unrug Rafał (red.): Karpaty fliszowe między Olzą a Dunajcem. Przewodnik geologiczny, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1979;
  • Ziemia Cieszyńska. Mapa turystyczna, Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, Warszawa 1977.