Chryzant (Czepil) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Jakow Antonowicz Czepil | |
Metropolita wiacki i słobodzki | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 24 czerwca 1937 |
Data i miejsce śmierci | 4 stycznia 2011 |
Metropolita wiacki i słobodzki | |
Okres sprawowania | 2004–2011 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne | 30 marca 1971 |
Diakonat | 18 lipca 1967 |
Prezbiterat | 15 marca 1970 |
Chirotonia biskupia | 23 kwietnia 1978 |
Data konsekracji | 23 kwietnia 1978 | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||
Miejsce | |||||||||||
Konsekrator | |||||||||||
Współkonsekratorzy | Cyryl (Gundiajew), Meliton (Sołowjow), Damaskin (Bodry), Izydor (Kiriczenko) | ||||||||||
|
Chryzant, imię świeckie Jakow Antonowicz Czepil (ur. 24 czerwca 1937 w Bereziwce, zm. 4 stycznia 2011 w Moskwie) – metropolita Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie chłopskiej na Wołyniu. Jego ojciec zginął w czasie II wojny światowej. Jakow Czepil wstąpił do kijowskiego seminarium duchownego w 1955, po ukończeniu ośmioklasowej szkoły podstawowej. W 1957 został skierowany do odbycia zasadniczej służby wojskowej, w czasie której ukończył technikum budowlane ze specjalnością geodety. Po ukończeniu służby w 1960 został dyrygentem chóru cerkiewnego w parafii Opieki Matki Bożej w Nowosielickim k. Stawropola. Po roku na nowo podjął naukę w seminarium duchownym, gdy został przyjęty na III rok seminarium duchownego w Moskwie. W 1967 uzyskał tytuł kandydata nauk teologicznych po ukończeniu Moskiewskiej Akademii Duchownej. 18 lipca tego samego roku biskup dmitrowski Filaret wyświęcił go na diakona. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk metropolity leningradzkiego i nowogrodzkiego Nikodema 15 marca 1970. 12 września tego samego roku został skierowany do eparchii pietrozawodzkiej i karelskiej jako proboszcz parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Pietrozawodsku. 30 marca 1971 złożył wieczyste śluby zakonne przed metropolitą Nikodemem, zaś 28 kwietnia został mianowany archimandrytą.
23 kwietnia 1978 w soborze Trójcy Świętej w kompleksie Ławry św. Aleksandra Newskiego w Leningradzie miała miejsce jego chirotonia na biskupa kirowskiego i słobodzkiego, w której jako konsekratorzy wzięli udział metropolita Nikodem, arcybiskup wyborski Cyryl, biskup tichwiński Meliton, biskup wołogodzki i wielkoustiuski Damaskin oraz archangielski i chołmogorski Izydor.
W 1988 podniesiony do godności arcybiskupa, zaś 2004 – metropolity. Od upadku ZSRR jego tytuł brzmiał metropolita wiacki i słobodzki, nawiązując do dawnej nazwy miasta Kirow, w którym znajdowała się siedziba eparchii.
Zmarł 4 stycznia 2011 w centrum medyczno-fizjologicznym im. Burniazjana w Moskwie[1]. Od listopada[1] przebywał w szpitalu, gdzie m.in. przeszedł operację jelita[2]. Jako przyczynę śmierci podano nagłe zatrzymanie krążenia[1].
Pogrzeb duchownego odbył się 9 stycznia w Monasterze Tryfonowskim w Kirowie. Metropolita Chryzant został pochowany w soborze Zaśnięcia Matki Bożej – głównej cerkwi klasztoru, w pobliżu raki z relikwiami św. Tryfona Wiackiego[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Скончался митрополит Вятский и Слободской Владыко Хрисанф. [dostęp 2011-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)].
- ↑ Митрополит Хрисанф встретит праздники в реанимации
- ↑ В Вятской епархии простились с митрополитом Хрисанфом