Ciężosił – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ciężosił − polski herb szlachecki, nadany w Królestwie Kongresowym.

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

Na tarczy obramowanej złotem, w polu błękitnym w środku i na końcach trójkąta srebrnego takież gwiazdy; ponad górnym bokiem trójkąta, pszczoła złota. W klejnocie pod rozwartym cyrklem srebrnym, opartym na dwóch gałązkach wawrzynu, łabędź srebrny w lewo.

Nadany przez cara Aleksandra I 7 października 1816 Wojciechowi Langemu, za wybitne zasługi w kierowaniu pracami inżynierskimi.

Jedna rodzina herbownych (herb własny): Lange.

• Kazimierz Marcinkowski: Rodziny Zaszczycone Szlachectwem W Królestwie Polskim 1815-1836. Poznań: Heroldium Poznań, 1993. ISBN 83-86005-01-7. Brak numerów stron w książce

• Herb Ciężosił z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla