Cięcie (archeologia) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cięcie – w archeologii tym terminem określa się jednostkę bezwarstwową (jama, dół posłupowy, studnia) niemającą żadnej miąższości.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dorota Ławecka, Wstęp do archeologii, Warszawa-Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003.