Cięgno – Wikipedia, wolna encyklopedia

Schemat cięgna
Siły działające na element cięgna

Cięgno – element pracujący na rozciąganie wzdłużne (zwykle wiotki, przenoszący tylko siły rozciągające)[1].

Jako cięgna stosowane są liny, łańcuchy, pasy (na przykład w przekładni pasowej) i cienkie pręty.

Mogą one służyć także do sprężania konstrukcji[2][3]. Cięgna sprężające mają postać drutów lub ich splotów (strun lub kabli).

Cięgno doskonale wiotkie umieszczone między dwiema podporami zwisa według krzywej o równaniu[4]:

(1)

w którym gdzie jest składową poziomą naciągu cięgna, a jego jednostkowym ciężarem własnym.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Д.Р. Меркин, Введене в механику гибкоӣ нити, Глав. ред. физ-мат. литературы, Москва „Наука” 1980.
  2. Szymon Pałkowski: Konstrukcje cięgnowe. WNT, Warszawa 1994.
  3. A.W. Pierelmuter: Ustroje prętowo-cięgnowe. Arkady, Warszawa 1972.
  4. Jerzy Hajduk, Jan Osiecki: Ustroje cięgnowe. Teoria i obliczanie. WNT, Warszawa 1970.