Cięcie (archeologia) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Cięcie – w archeologii tym terminem określa się jednostkę bezwarstwową (jama, dół posłupowy, studnia) niemającą żadnej miąższości.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dorota Ławecka , Wstęp do archeologii, Warszawa-Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003 .