Cibory-Chrzczony – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cibory-Chrzczony
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

białostocki

Gmina

Zawady

Liczba ludności (2011)

47[2][3]

Strefa numeracyjna

85

Kod pocztowy

16-075[4]

Tablice rejestracyjne

BIA

SIMC

0411890[5]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cibory-Chrzczony”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cibory-Chrzczony”
Położenie na mapie powiatu białostockiego
Mapa konturowa powiatu białostockiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Cibory-Chrzczony”
Położenie na mapie gminy Zawady
Mapa konturowa gminy Zawady, na dole znajduje się punkt z opisem „Cibory-Chrzczony”
Ziemia53°07′32″N 22°35′05″E/53,125556 22,584722[1]

Cibory-Chrzczonywieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Zawady[5][6].

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Przemienienia Pańskiego w Zawadach Kościelnych.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1421 w aktach sądowych łomżyńskich wymieniony Stiborius de Kołak. Początkowo nazwane Ścibory, od 1471 Cibory[7].

Położone w dolnym odcinku rzeki Śliny. Wieś powstała w I połowie XV wieku w wyniku rozrostu wsi Cibory, założonej przed 1421 r. przez Ścibora Kołaka, herbu Kościesza z Kołak. Zamieszkiwana przez Ciborowskich, którzy również obecnie przeważają wśród mieszkańców wsi. Jedna z wsi okolicy szlacheckij Cibory[8], w skład której wchodziły

Powierzchnia wymienionych miejscowości wynosiła 1688 morgów[9].

W wieku XIX w powiecie łomżyńskim, gmina Chlebiotki, parafia Zawady[9].

W latach 1921–1939 wieś leżała w województwie białostockim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Chlebiotki.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwały 82 osoby w 12 budynkach mieszkalnych[10]. Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Chlebiotkach Nowych. Podlegała pod Sąd Grodzki i Okręgowy w Łomży; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Zawady[11].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. Od 22 lipca 1941 r. do wyzwolenia włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy[12].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.

Legendy i przekazy

[edytuj | edytuj kod]
  • nazwa wsi pochodzi od szlachcica Chrzczonki, który wytępił rozboje w okolicy swojego dworu
  • prawdopodobnie pod miejscowym krzyżem jadł śniadanie Napoleon Bonaparte, maszerujący ze swoim wojskiem

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 17139
  2. Wieś Cibory-Chrzczony w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-03-24], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 158 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Cibory, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 336.
  8. Katalog zabytków sztuki, Województwo łomżyńskie, Pod redakcją M. Kałamajskiej-Saeed, Ciechanowiec, Zambrów, Wysokie Mazowieckie i okolice, PAN Instytut Sztuki, Warszawa 1986, str. 8-10
  9. a b Cibory, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 672.
  10. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 48.
  11. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 255.
  12. Bezirk Bialystok [online], territorial.de [dostęp 2020-04-16].