Cloisonné – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cloisonné (emaliowanie komórkowe) – technika zdobnicza polegająca na wypełnianiu różnokolorową emalią „komórek” powstałych na powierzchni zdobionego przedmiotu za pomocą przylutowanych cienkich blaszek lub drucików.

Jedne z najstarszych przykładów przedmiotów ozdobionych tą techniką pochodzą z Cypru z końca II tysiąclecia p.n.e. Emalia komórkowa występuje też w sztuce chińskiej i japońskiej.

Najstarsze zabytki pochodzą z epoki brązu. W Gruzji powstało w technice cloisonné wiele dzieł sztuki sakralnej, m.in. tryptyk Matki Boskiej z Chachuli.

• 
  Talerz, wczesna dynastia Ming
• 
  Waza chińska zdobiona techniką cloisonné
• 
  Św. Dymitr - emalia bizantyjska z gruzińskiego klasztoru Dżumati

Zobacz multimedia związane z tematem: Cloisonné

• A. Twardecki, Mały słownik sztuki starożytnej Grecji i Rzymu, Warszawa 1998.
• Szałwa Amiranaszwili, Sztuka gruzińska, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1973, str. 359 nast.