Clytorhynchus – Wikipedia, wolna encyklopedia

Clytorhynchus
Elliot, 1870[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – dzierzbodziób nowokaledoński (C. pachycephaloides), ilustracja autorstwa J.G. Keulemansa z 1870 roku
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

monarki

Rodzaj

Clytorhynchus

Typ nomenklatoryczny

Clytorhynchus pachycephaloides Elliot, 1870

Synonimy
Gatunki

5 gatunków – zobacz opis w tekście

Clytorhynchusrodzaj ptaków z rodziny monarek (Monarchidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Oceanii – na Vanuatu, Nowej Kaledonii, Fidżi, Tonga, Samoa, Wyspach Santa Cruz oraz Wyspach Salomona[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 18–21 cm; masa ciała 24,5–29,2 g[5].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1870 roku amerykański przyrodnik Daniel Giraud Elliot na łamach Proceedings of the Zoological Society of London[1]. Jako gatunek typowy Elliot wyznaczył dzierzbodzioba nowokaledońskiego (C. pachycephaloides).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Clytorhynchus (Clytorrhynchus): gr. κλυτος klutos „wspaniały”, od κλεω kleō „świętować”; ῥυγχος rhunkhos „dziób”[6].
  • Pinarolestes: gr. πιναρος pinaros „brudny”; λῃστης lēistēs „złodziej” (tj. dzierzba), od λῃστευω lēisteuō „kraść”[7]. Typ nomenklatoryczny: Myiolestes vitiensis Hartlaub, 1866.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

  1. Wariant pisowni Clytorhynchus Elliot, 1870.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b D.G. Elliot. Descriptions of some new Genera and Species of Birds belonging to the Families Formicariidae, Pachyceplialidae, and Sylviidae. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1870 (2), s. 242, 1870. (ang.). 
  2. R.B. Sharpe: Catalogue of the Passeriformes, or Perching Birds, in the collection of the British Museum. Cz. 3: Coliomorphæ, containing the families Corvidæ, Paradiseidæ, Oriolidæ, Dicruridæ, and Prionopidæ. Printed by order of the Trustees: London, 1877, s. 271, 293, seria: Catalogue of the Birds in the British Museum. (ang.).
  3. R.B. Sharpe. Aves. „The Zoological record”. 20, s. 28, 1885. (ang.). 
  4. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (redaktorzy), Monarchs [online], IOC World Bird List (v13.1) [dostęp 2023-06-28] (ang.).
  5. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Monarch Flycatchers (Monarchidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, Clytorhynchus, DOI10.2173/bow.monarc2.01 [dostęp 2023-06-28] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  6. The Key to Scientific Names, Clytorhynchus [dostęp 2023-06-28].
  7. The Key to Scientific Names, Pinarolestes [dostęp 2023-06-28].
  8. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko, Rodzina: Monarchidae Bonaparte, 1854 - monarki - Monarchs (wersja: 2022-08-28), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2023-06-28].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).