Cmentarz jeńców radzieckich w Kielcach – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cmentarz jeńców radzieckich w Kielcach
	; Pomnik i drewniane krzyże
Państwo	Polska
Miejscowość	Kielce
Typ cmentarza	wojskowy
Stan cmentarza	nieczynny
Liczba kwater cmentarnych	29
Data otwarcia	1959
	Położenie na mapie Polski Cmentarz jeńców radzieckich w Kielcach
	Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Cmentarz jeńców radzieckich w Kielcach
	Położenie na mapie Kielc Cmentarz jeńców radzieckich w Kielcach
	50°50′17″N 20°38′58″E/50,838056 20,649444
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cmentarz jeńców radzieckich w Kielcach – miejsce pochówku jeńców radzieckich, którzy zginęli w istniejącym w pobliżu obozie niemieckim w czasie II wojny światowej. Znajduje się w Kielcach, na Bukówce, u podnóża szczytu Telegraf.

Historia

Obóz dla jeńców radzieckich powstał w 1941 w tzw. koszarach Fijałkowskiego, oddalonych wówczas od miasta o ok. 2 km. Pierwszych jeńców Niemcy przywieźli tutaj we wrześniu i zatrudnili ich przy wycinaniu drzew, odśnieżaniu dróg i załadowywaniu wagonów na stacji kolejowej w Kielcach. Przeciętnie w obozie znajdowało się 10 tys. osób. Wśród nich panowała duża śmiertelność, wynikająca z głodu oraz epidemii czerwonki i tyfusu. Naziści dokonywali również egzekucji, a ich najczęstszą formą było bicie ofiar pałkami aż do śmierci. W obozie odbyła się także masowa egzekucja, spowodowana rozbiciem przeznaczonego dla Niemców magazynu żywnościowego, w wyniku której rozstrzelanych zostało ok. 500 jeńców. W 1944 obóz wymieniany był jako filia Stalagu 367 w Częstochowie^[1].

W obozie, który istniał do lata 1944, zginęło ok. 12 tys. jeńców. 11,2 tys. z nich zostało pochowanych w masowych grobach niedaleko Bukówki. W 1959 roku postawiono w tym miejscu 29 kwater z betonowymi obramieniami i radzieckimi gwiazdami. Cmentarz ogrodzony jest siatką na podmurówce, pośrodku znajduje się betonowa aleja, prowadząca do pomnika – konstrukcji zrobionej z czerwonego piaskowca, zakończonej dwiema metalowymi rurami. Po prawej stronie pomnika znajdują się drewniane krzyże: katolicki oraz prawosławny^[2].

Przypisy

↑ Adam Massalski, Stanisław Meducki: Kielce w latach okupacji hitlerowskiej 1939–1945. Wrocław: Ossolineum, 1986, s. 375. ISBN 83-04-01865-9.
↑ Cezary Jastrzębski, Konrad Otwinowski, Magdalena Otwinowska: Miejsca pamięci narodowej w Kielcach. Kielce: Muzeum Historii Kielce, 2010, s. 266. ISBN 978-83-930068-9-2.

[1] Adam Massalski, Stanisław Meducki: Kielce w latach okupacji hitlerowskiej 1939–1945. Wrocław: Ossolineum, 1986, s. 375. ISBN 83-04-01865-9.

[2] Cezary Jastrzębski, Konrad Otwinowski, Magdalena Otwinowska: Miejsca pamięci narodowej w Kielcach. Kielce: Muzeum Historii Kielce, 2010, s. 266. ISBN 978-83-930068-9-2.

[1]

[2]