Cracovia (piłka nożna) w sezonie 1948 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cracovia

1947 1949
sezon 1948
Trener	Karel Průha Stanisław Malczyk
Prezes	Stanisław Żur[1]
I Liga[2]	1. miejsce
Król strzelców	Liga: Stanisław Różankowski (22 gole[3])
Stroje domowe

Liga w piłce nożnej 1948 – 14. edycja najwyższych w hierarchii rozgrywek ligowych polskiej klubowej piłki nożnej, pierwsza po II wojnie światowej.

Tytułu broniła Warta Poznań. Mistrzostwo zdobyła Cracovia^[4].

Źródło:^[5][6] Cracovia - Wisła Kraków 3:1

Cracovia i Wisła Kraków zakończyły rozgrywki z identycznym dorobkiem punktowym (obie po 38 punktów). Lepszy bilans bramek miała Wisła (+52, przy +35 Cracovii). W spotkaniach bezpośrednich lepsza była Cracovia (Wisła-Cracovia 0:2, Cracovia-Wisła 1:1). O tytule mistrzowskim decydował jednak dodatkowy mecz na neutralnym stadionie. 5 grudnia 1948 na stadionie Garbarni Kraków Cracovia pokonała Wisłę 3:1 i to ona została mistrzem.

Rozegrany na neutralnym stadionie Garbarni dodatkowy barażowy mecz decydujący o tytule Mistrza Polski. Grająca bez dwóch swoich czołowych graczy Cracovia, mimo straty gola już w 1 minucie, doprowadziła do wyrównania, a potem zdecydowanie pokonała swojego rywala zdobywając mistrzostwo Polski.

• 0:1 – T. Legutko (1')
• 1:1 – St. Różankowski (44')
• 2:1 – Cz. Szeliga (45')
• 3:1 – St. Różankowski (74')

Mistrzem została Cracovia.

• Historia I ligi polskiej w statystyce