Cukier rafinowany – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cukier rafinowany, rafinada – rodzaj cukru buraczanego, wyróżniany na podstawie cech i sposobu produkcji.

Najczystszy rodzaj cukru. Cukier czystszy od cukru surowego (żółtego) i cukru białego przemysłowego oraz cukru białego. Cechy:

  • bezwonny
  • konsystencja krystaliczna
  • barwa biała z odcieniem niebieskawym
  • smak słodki bez obcych nut
  • roztwór jest przezroczysty

Rodzaje

[edytuj | edytuj kod]
Sortymenty cukru rafinowanego produkowanego w Polsce.
Dane na podstawie: 15.1. „Cukier – charakterystyka towaroznawcza”. W: Danuta Kołożyn-Krajewska, Tadeusz Sikora: Towaroznawstwo żywności. Wyd. VII. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne Spółka Akcyjna, 2007, s. 184-185. ISBN 978-83-02-09150-6..
nazwa sortymentu oznaczenie A min. podst. maks. inne
kryształ „lux” R K-lux 3,15 mm 85% 15% kryształu grubego
kryształ gruby R KG 3,15 mm 80% 20% (w tym do 1% grysiku)
kryształ średni R KS 1,6 mm 80% 20% (w tym do 2% grysiku)
kryształ drobny R KD 0,71 mm 90% 10% (w tym do 4% grysiku)
kryształ grysik R KGr 0,28 mm
kostka lana KoL
kostka prasowana KoP
Dla poprawienia sposobu wyświetlania tabeli wprowadzono następujące oznaczenia:
  • A – długość boku oczek w sicie (oczka kwadratowe),
  • min. podst. – minimalna ilość cukru granulacji podstawowej,
  • maks. inne – maksymalna ilość cukru innej granulacji.

Sposób produkcji

[edytuj | edytuj kod]

Roztwór cukru białego lub surowego oczyszczany jest węglem aktywnym oraz wybielany Na2SO3 lub ultramaryną.