Cyfrowanie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cyfrowane portki góralskie – kolekcja Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem
Parzenica – z kolekcji Muzeum Tatrzańskiego
Kierpce i narzędzia do ich produkcji.

Cyfrowanie – ozdabianie stroju cyfrą, czyli haftem (np. parzenice na portkach w stroju góralskim[1]) lub tłoczonym wzorem (np. podczas ozdabiania kierpców góralskich[2]), jak również ozdabianie wzorem elementów konstrukcyjnych chaty góralskiej (np. sosrębu)[3] i góralskich siekierek – ciupag[4][5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Józef Grabowski, Sztuka ludowa: formy i regiony w Polsce, Arkady, 1967, s. 303 i in..
  2. Roman Reinfuss, Stroje górali szczawnickich, Lublin: PTL, 1949, s. 13.
  3. Stanisław Witkiewicz, Roman Hennel, Po latach. Z Tatr. Publicystika – Pisma tatrzańskie, Stanisław Witkiewicz, t. 2, Wydawnictwo Literackie, 1963.
  4. M. Karaś (red.), Słownik gwar polskich, t. t. 1, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1982, s. 574.
  5. Roman Reinfuss, Ludowe kowalstwo artystyczne w Polsce, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1983, s. 158, ISBN 83-04-00430-5, ISBN 978-83-04-00430-6.