Cyrkuł kielecki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cyrkuł kielecki – jednostka terytorialna Nowej Galicji (Galicji Zachodniej) w latach 1796–1809. Powstała na części obszaru zagarniętego przez Austrię wskutek III rozbioru Polski.

Cyrkuł kielecki był jednym z 12 cyrkułów Nowej Galicji, podporządkowanych Zachodnio-Galicyjskiej Nadwornej Komisji Urządzającej, a od 1797 Gubernium Krajowemu dla Galicji Zachodniej w Krakowie.

Po reformie w 1803 był jednym z 6 cyrkułów Nowej Galicji, podległych Gubernium Galicji we Lwowie.