Cyrkuł konecki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cyrkuł konecki – jednostka terytorialna Nowej Galicji (Galicji Zachodniej) w latach 1796–1803. Powstała na części obszaru zagarniętego przez Austrię wskutek III rozbioru Polski.

Cyrkuł konecki był jednym z 12 cyrkułów Nowej Galicji, podporządkowanych Zachodnio-Galicyjskiej Nadwornej Komisji Urządzającej, a od 1797 Gubernium Krajowemu dla Galicji Zachodniej w Krakowie.

Po reformie administracyjnej 1803 roku cyrkuł został zniesiony.