Cytochrom bc1 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Schemat kompleksu III

Oksydoreduktaza Q – cytochrom c, inaczej cytochrom bc1, kompleks III, kompleks oksydoreduktazy ubichinon-cytochrom c – białko błonowe łańcucha oddechowego, zlokalizowane w wewnętrznej błonie mitochondrialnej, o masie 250 kDa i zbudowane z 10 podjednostek. Zawiera grupy prostetyczne takie, jak hem bH, hem bL, hem c1 oraz Fe-S.

Przenosi elektrony z koenzymu Q po stronie matriksowej do cytochromu c po stronie przestrzeni międzybłonowej mitochondrium.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jeremy Mark Berg, John L Tymoczko, Lubert Stryer, Biochemia, Neil D Clarke (oprac.) i inni, Warszawa: PWN, 2005, ISBN 83-01-14379-7, OCLC 749650884.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Cytochrom_bc1&oldid=63343347”