Cytospora leucostoma – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cytospora leucostoma
Ilustracja
Cytospora leucostoma na moreli syberyjskiej. A,B - przekrój podkładki, C,D - przekrój worka, E - askospory w worku, F – worek, G – askospory, H – kolonia na PDA
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Sordariomycetes

Rząd

Diaporthales

Rodzina

Valsaceae

Rodzaj

Cytospora

Gatunek

Cytospora leucostoma

Nazwa systematyczna
Cytospora leucostoma (Pers.) Sacc.
Michelia 2(no. 7): 264 (1881)

Cytospora leucostoma (Pers.) Sacc. – gatunek mikroskopijnego grzyba, wraz z Valsaria insitiva wywołujący w Polsce chorobę leukostomoza drzew pestkowych[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cytospora, Valsaceae, Diaporthales, Diaporthomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[2].

Po raz pierwszy opisał go w 1794 r. Christiaan Persoon nadając mu nazwę Sphaeria leucostoma. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Pier Andrea Saccardo w 1881 r.[2]

Ma 14 synonimów. Niektóre z nich:

  • Leucostoma leucostoma (Pers.) Togashi 1930
  • Leucostoma persoonii (Nitschke) Höhn. 1928[3].

Obowiązująca nazwa naukowa pochodzi od anamorfy. Teleomorfa Leucostoma persoonii, dawniej uznawana za odrębny gatunek, obecnie jest synonimem[4].

Morfologia i rozwój

[edytuj | edytuj kod]

Saprotrof i pasożyt. W zrakowaceniach porażonej kory drzew oraz na obumarłych gałązkach i konarach tworzą się pyknidia już po 2–3 tygodniach, lub do 6 miesięcy po obumarciu kory. W regionach nawadnianych późnym latem stres wodny zainfekowanych drzew może przyspieszyć produkcję pyknidiów. Pyknidia są z zewnątrz czarne, wewnątrz szare do szarobrązowych i podszyte czarną warstwą. Są widoczne w postaci brodawek wielkości główki od szpilki. Ich wierzchołek pęka, odsłaniając białą i matową pseudopodkładkę. Dojrzałe pyknidia podczas wilgotnej pogody wytłaczają łańcuszki zawierające tysiące konidiów zlepionych śluzowatą masą o barwie brunatnoczerwonej[4]. Bardzo drobne konidia o wymiarach 5,9 × 1,9 µm[5] wypływają już w kilka minut po zmoczeniu pyknidiów. Struktury rozrodcze płciowe (perytecja wytwarzające askospory) tworzą się znacznie później, często 2 do 3 lat po pierwszych pyknidiach[4]. W rozprzestrzenianiu choroby nie odgrywają większej roli[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zbigniew Borecki, Małgorzata Solenberg (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, ISBN 978-83-948769-0-6.
  2. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2022-07-24].
  3. Species Fungorum [online] [dostęp 2022-07-24].
  4. a b c A.R. Biggs, G.G. Grove, Leucostoma canker of stone fruits, 2005, DOI10.1094/PHI-I-2005-1220-01 [dostęp 2022-07-25].
  5. a b Marek Grabowski, Choroby drzew owocowych, Kraków: Wyd. Plantpress, 1999, ISBN 83-85982-28-0.